←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
در این دسته دوم از روایاتِ [[سبب نزول]]، بیان نشده که [[پرسش]] یهود از [[پیامبر]] در مدینه صورت گرفته، بلکه حتی در پارهای از آنها آمده که شماری از [[عالمان]] یهود به مکه آمده، و در آنجا از رسولخدا{{صل}} درباره [[نسب]] [[خدا]] سؤال کردهاند؛<ref>جمعالبیان، ج۱۰، ص۸۵۹.</ref> اما همین [[روایات]] سبب شده است که برخی [[مفسران]] نزول [[سوره اخلاص]] را در مدینه بدانند. <ref>الاتقان، ج۱، ص۲۶.</ref> گروهی دیگر نیز بدون استناد به دلیلی معتبر، برای جمع این دو دسته از روایات، به نزول مکرّر سوره اخلاص در مدینه نظر دادهاند. <ref> الاتقان، ج۱، ص۲۶.</ref> | در این دسته دوم از روایاتِ [[سبب نزول]]، بیان نشده که [[پرسش]] یهود از [[پیامبر]] در مدینه صورت گرفته، بلکه حتی در پارهای از آنها آمده که شماری از [[عالمان]] یهود به مکه آمده، و در آنجا از رسولخدا{{صل}} درباره [[نسب]] [[خدا]] سؤال کردهاند؛<ref>جمعالبیان، ج۱۰، ص۸۵۹.</ref> اما همین [[روایات]] سبب شده است که برخی [[مفسران]] نزول [[سوره اخلاص]] را در مدینه بدانند. <ref>الاتقان، ج۱، ص۲۶.</ref> گروهی دیگر نیز بدون استناد به دلیلی معتبر، برای جمع این دو دسته از روایات، به نزول مکرّر سوره اخلاص در مدینه نظر دادهاند. <ref> الاتقان، ج۱، ص۲۶.</ref> | ||
این سوره ۴ [[آیه]] دارد؛ اما [[قاریان]] مکه و [[شام]] شمار [[آیات]] آن را ۵ آیه دانستهاند؛ به این صورت که هریک از {{متن قرآن|لَمْ يَلِدْ}} و {{متن قرآن|لَمْ يُولَدْ}} را آیهای جدا بهشمار آوردهاند؛<ref>مجمعالبیان، ج۱۰، ص۸۵۴؛ بصائر ذوی التمییز، ج۱، ص۵۵۳.</ref> همچنین این سوره دارای ۱۷ کلمه و ۴۷ حرف است و در روایات و منابع قدیمیتر از آن به سوره {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}}<ref>«بگو او خداوند یگانه است» سوره اخلاص، آیه ۱.</ref> یاد شده | این سوره ۴ [[آیه]] دارد؛ اما [[قاریان]] مکه و [[شام]] شمار [[آیات]] آن را ۵ آیه دانستهاند؛ به این صورت که هریک از {{متن قرآن|لَمْ يَلِدْ}} و {{متن قرآن|لَمْ يُولَدْ}} را آیهای جدا بهشمار آوردهاند؛<ref>مجمعالبیان، ج۱۰، ص۸۵۴؛ بصائر ذوی التمییز، ج۱، ص۵۵۳.</ref> همچنین این سوره دارای ۱۷ کلمه و ۴۷ حرف است و در روایات و منابع قدیمیتر از آن به سوره {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}}<ref>«بگو او خداوند یگانه است» سوره اخلاص، آیه ۱.</ref> یاد شده است<ref>صحیح البخاری، ج۶، ص۱۱۵؛ سنن الدارمی، ج۲، ص۴۵۹ـ۴۶۱؛ روح المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۷۶.</ref> | ||
با این حال مجموعاً ۲۰ نام که اکثر آنها اوصافی بر گرفته از مضمون [[سوره]] یا روایاتِ آثار و [[فضایل]] است، برای آن یاد شده: | |||
#[[توحید]] (زیرا مضمون سوره فقط مشتمل بر [[معارف توحید]] است)، <ref>بیان السعاده، ج۴، ص۲۸۱.</ref> | #[[توحید]] (زیرا مضمون سوره فقط مشتمل بر [[معارف توحید]] است)، <ref>بیان السعاده، ج۴، ص۲۸۱.</ref> | ||
#[[اخلاص]] (چون [[معتقد]] به این سوره [[مؤمن]] [[مخلص]] است، یا آنکه [[خدای تعالی]] [[قاری]] آن را از [[دوزخ]] خلاصی میبخشد، یا برای آنکه این سوره بر [[صفات سلبیه]] خدامشتمل است؛ ازاینرو [[خدا]] را از صفات [[نقص]] [[خالص]] میگرداند)،<ref>الکافی، ج۱، ص۹۱؛ نورالثقلین، ج۵، ص۷۰۷.</ref> | #[[اخلاص]] (چون [[معتقد]] به این سوره [[مؤمن]] [[مخلص]] است، یا آنکه [[خدای تعالی]] [[قاری]] آن را از [[دوزخ]] خلاصی میبخشد، یا برای آنکه این سوره بر [[صفات سلبیه]] خدامشتمل است؛ ازاینرو [[خدا]] را از صفات [[نقص]] [[خالص]] میگرداند)،<ref>الکافی، ج۱، ص۹۱؛ نورالثقلین، ج۵، ص۷۰۷.</ref> |