بغضاء در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث بغضاء است. "بغضاء" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

بغضاء در قرآن - بغضاء در حدیث - بغضاء در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بدو (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• بغضاء: کینه، خشم درونی، نفرت، شدت بغض در مقابل حُبّ که هر دو، حالت درونی انسان را نشان می‌دهند.
• ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ﴾.
• فرق بغض و عداوت در این است که بغض یک حالت درونی انسان است و هنگامی که این بغض شدت پیدا کند و به بروز و ظهور عملی برسد، به آن "عداوت" اطلاق می‌شود.
• در قرآن کریم یکی از آسیب‌های جدّی جامعه قرآنی به‌وجودآمدن بغض و دشمنی میان امّت است که همبستگی اجتماعی را به‌شدت تهدید می‌کند﴿إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ الله وَعَنِ الصَّلَاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ﴾.
• از سوی دیگر یکی از تاکتیک‌های الهی برای ایجاد و تزلزل و تفرقه میان صفوف دشمنان پیامبر و مؤمنان، القای خصومت و کینه بین آنها بوده است: ﴿وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ﴾.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

{