تنعیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
خط ۴: خط ۴:
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تنعیم در حدیث]] - [[تنعیم در کلام اسلامی]] - [[تنعیم در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تنعیم در حدیث]] - [[تنعیم در کلام اسلامی]] - [[تنعیم در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تنعیم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تنعیم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
نام محلّی است در دو فرسخی [[مکّه]] و یکی از میقات‌هایی است که [[حجّاج]] از آنجا برای [[عمره]] [[محرم]] می‌شوند. در آنجا مسجدها و آب‌هایی بوده است. چون سمت راست آن کوهی به نام "ناعم" بوده، آن محلّ به "تنعیم" معروف شده است. [[سید الشهدا]]{{ع}} در مسیر خویش به [[کوفه]]، وقتی به تنعیم رسید، با کاروانی که از [[یمن]] می‌آمد برخورد کرد که وسایلی برای [[یزید]] می‌بردند. [[امام]]، [[اموال]] آن کاروان را گرفت<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۲۶؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۲۸۹.</ref>. چه بسا [[هدف]] از این مصادره، ضربه [[اقتصادی]] به [[دشمن]] بوده است. [[سید الشهدا]] افراد کاروان را پس از پرداخت کرایه تا آن محلّ، [[آزاد]] گذاشت که همراه او به [[کربلا]] آیند، یا هر جا که می‌خواهند بروند. عدّه‌ای به او پیوستند<ref>کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۴۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۰.</ref>.
نام محلّی است در دو فرسخی [[مکّه]] و یکی از میقات‌هایی است که [[حجّاج]] از آنجا برای [[عمره]] [[محرم]] می‌شوند. در آنجا مسجدها و آب‌هایی بوده است. چون سمت راست آن کوهی به نام "ناعم" بوده، آن محلّ به "تنعیم" معروف شده است. [[سید الشهدا]]{{ع}} در مسیر خویش به [[کوفه]]، وقتی به تنعیم رسید، با کاروانی که از [[یمن]] می‌آمد برخورد کرد که وسایلی برای [[یزید]] می‌بردند. [[امام]]، [[اموال]] آن کاروان را گرفت<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۲۶؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۲۸۹.</ref>. چه بسا [[هدف]] از این مصادره، ضربه [[اقتصادی]] به [[دشمن]] بوده است. [[سید الشهدا]] افراد کاروان را پس از پرداخت کرایه تا آن محلّ، [[آزاد]] گذاشت که همراه او به [[کربلا]] آیند، یا هر جا که می‌خواهند بروند. عدّه‌ای به او پیوستند<ref>کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۴۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۰.</ref>.



نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تنعیم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

نام محلّی است در دو فرسخی مکّه و یکی از میقات‌هایی است که حجّاج از آنجا برای عمره محرم می‌شوند. در آنجا مسجدها و آب‌هایی بوده است. چون سمت راست آن کوهی به نام "ناعم" بوده، آن محلّ به "تنعیم" معروف شده است. سید الشهدا(ع) در مسیر خویش به کوفه، وقتی به تنعیم رسید، با کاروانی که از یمن می‌آمد برخورد کرد که وسایلی برای یزید می‌بردند. امام، اموال آن کاروان را گرفت[۱]. چه بسا هدف از این مصادره، ضربه اقتصادی به دشمن بوده است. سید الشهدا افراد کاروان را پس از پرداخت کرایه تا آن محلّ، آزاد گذاشت که همراه او به کربلا آیند، یا هر جا که می‌خواهند بروند. عدّه‌ای به او پیوستند[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۲۶؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۲۸۹.
  2. کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۴۷.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۰.