سبغ در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث سبغ است. "سبغ" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

سبغ در قرآن - سبغ در حدیث - سبغ در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سبغ (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

وسعت تمام و کامل در مقابل "تضییق و محدودیت". سابغ نوعی زره کامل، وسیع (پوشا)، بلند و رساست که از ابزار دفاعی اصلی در روزگاران قدیم محسوب می‌شده و هرچه کامل‌تر بدن را می‌پوشانده، جنگجو را در مقابل ضربات دشمن بیشتر حفظ می‌کرده است.

﴿أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا﴾.

از نعمت‌های خاص الهی به حضرت داود(ع) نرم ‌شدن آهن در دست او بود:﴿وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ ﴾..

مفسران گفته‌اند که داود به صورت ناشناس در میان مردم گردش می‌کرد و انتقادهای آنان را می‌شنید. یک بار شنید که می‌گفتند: داود مردی نیک است؛ اما حیف که از بیت‌المال ارتزاق می‌کند، نه از دسترنج خویش. لذا داود(ع) به درگاه خداوند دعا کرد که به او هنری یا فنّی عطا کند که از دسترنج خویش روزی خورد و خداوند به او زره ‌بافی آموخت. پیش از آن در جنگ‌ها برای دفاع و محافظت تن، از صفحات آهنی یا فلزی بلند که به خود می‌بستند، استفاده می‌کردند که بسیار دست‌ و پاگیر و سنگین بود. داود(ع) به الهام خداوند زره ‌بافی آموخت و این صنعت، انقلابی در صنایع جنگی قدیم رقم زد. از معدود اصطلاحاتی که در مورد ابزار و آلات جنگی در قرآن کریم وارد شده، سابغات است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: