شعرای غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شعرای غدیر در حدیث]] - [[شعرای غدیر در کلام اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شعرای غدیر در حدیث]] - [[شعرای غدیر در کلام اسلامی]]</div> | ||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[شعرای غدیر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[شعرای غدیر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۲
مقدمه
شاعران غدیر، آنانند که با زبان شعر، به واقعۀ مهم غدیر خم پرداخته و اشعاری دربارۀ امامت و وصایت علی بن ابی طالب و حدیث غدیر و فضایل مولا سروده‌اند. اینگونه شعرها را "غدیریّه" می‌نامند و معمولا در غدیریه‌ها نام غدیر، یا غدیر خم و اشاره به حدیث پیامبر (ص) در آن روز و احادیث فضایل امیر المؤمنین(ع) دیده می‌شود.
از زمان حسّان بن ثابت که در روز غدیر خم به اذن پیامبر (ص) برخاست و واقعۀ غدیر را سرود، تا زمان حاضر، اشعار فراوان دربارۀ آن حادثه و امامت علی(ع) سروده شده و شاعران عرب و فارسی دربارۀ آن ادای حق کرده‌اند. مجموعه‌های متعددی نیز گردآوری شده که حاوی اشعار عربی یا فارسی دربارۀ غدیر خم است و در اصطلاح ادبی به غدیریّه شهرت یافته است. اسکلت کتاب عظیم الغدیر علامه امینی، بر غدیریه‌هایی استوار است که شاعران از عصر پیامبر تا زمان مؤلف سروده‌اند و قرن به قرن، "شعرای غدیر" و نمونه‌هایی از آثار آنان و مستندات منقبت‌های مطرح شده در آن اشعار را مطرح کرده است[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۳۶.