غلب در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث غلب است. "غلب" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

غلب در قرآن - غلب در حدیث - غلب در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غلب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

چیره شدن، پیروز شدن. قدرت، قهر و شدّت و تفوّق با قدرت.

﴿فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ﴾.

پیروزی انبیای الهی بر دشمنان و تشکیل امّت و حکومت از سنن الهی است و این سنت الهی جهت اقتداربخشی به بندگان برگزیده و جوامع نمونه است: ﴿كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي﴾.

خداوند وعده کرده است، حق را بر باطل پیروز گرداند و برای تضمین این پیروزی امدادهای غیبی نازل نماید. بلایا و عذاب‌هایی که بر امت‌های پیشین، به دلیل تکذیب رسولان الهی نازل فرموده، مؤید این امدادهای غیبی است.

غلبه به دلیل طبیعت ایمان به خدا و رسولش امری تحقق‌ یافتنی است؛ زیرا کسی که در راه خدا در مقابل باطل می‌جنگد، کشتن و کشته ‌شدن را سعادت می‌داند و دفاع او جانانه است و هیچ‌گاه عقب نمی‌نشیند؛ امّا کسی که برای مقاصد دنیایی می‌جنگد، زمانی که خود را در معرض هلاکت یا خطر ببیند، عقب می‌نشیند؛ زیرا منافع دنیایی در صورت مرگ و هلاکت انسان به او وفا نخواهد کرد.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: