یا لیتنا کنا معک

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

یا لیتنا کنا معک در حدیث - یا لیتنا کنا معک در تاریخ اسلامی - یا لیتنا کنا معک در معارف و سیره حسینی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

آرزوی رستگار شدن و رسیدن به فوز و فیض شهادت در رکاب ولیّ خدا، برای کسانی که در معرکۀ کربلا نبوده‌اند، آرزوی شیرینی است. شهادت را رستگاری دانستن و آرزومندی برای درک آن فیض، هم خطّی با سیدالشهدا(ع) است. این آرزو در زیارتنامه‌های آن حضرت با عبارت‌های مختلفی بیان شده است. از قبیل: «فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَلَيْتَ أَنِّي مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»، «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»، «فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ». جلوۀ این آرمان والا، در هر عصری می‌تواند آشکار شود، چرا که وقتی هر روز عاشورا و همه جا کربلا باشد و خط جهاد و شهادت به روی پیروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در این ادّعا، در جبهه‌های نبردش با ستمگران دیده می‌شود و این آرزو به عمل می‌رسد. نمونۀ آن در جبهه‌های دفاع مقدس در جمهوری اسلامی مکرّر دیده شد.

آنان که عمری خطاب به مولایشان يا ليتنا كنّا معكم... گفته و بر غربت و تنهایی و مظلومیّت حسین(ع) گریسته بودند، وقتی کربلای جبهه‌های حق، برای حسین زمان ناصر و یاور می‌طلبید، به میدان‌های رزم شتافتند و جان فدا کردند و نشان دادند که اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهید آن امام، عاشقانه جان نثار می‌کردند. جملۀ يا ليتنا... هم اعلام موضع و جانبداری از برنامه و حرکت عاشورایی شهدای کربلاست، هم اعلام آمادگی برای حضور در کربلا‌های مکرّر تاریخ. شعار شهادت‌طلبان است و آرزوی وارستگان از تعلّقات دنیوی. چرا که نوع شهادتی که حسین(ع) و اصحابش در کربلا پذیرا شدند، غبطۀ همۀ انسان‌های آزاده در دوران‌هاست. در حدیث مفصّل امام رضا(ع) خطاب به ریّان بن شبیب آمده است: «يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ: يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً». اگر دوست داری که ثواب شهیدان کربلا را داشته باشی، هرگاه به یاد آن حادثه افتادی بگو: کاش من نیز با آنان بودم و با آنان به رستگاری بزرگ می‌رسیدم. این آرزو، نشان‌دهندۀ زمینۀ تفکرات عاشورایی در دل انسان است.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: