جادوگری در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر ساحر با سحر کردن دیگری موجب [[مرگ]] او گردد، در صورتی که قصد او از این کار، کشتن مسحور باشد یا سحر به گونه‏ای باشد که غالباً منجر به کشته شدن مسحور می‏‌گردد، [[قصاص]] می‏‌شود؛ اما اگر چنین قصدی نداشته باشد و سحر نیز غالباً کشنده نباشد، [[قتل]] شبه عمد محسوب و دیه ثابت می‏‌شود و اگر اقرار به [[خطا]] کند؛ بدین معنا که قصدش سحر دیگری بوده و به [[اشتباه]] نام مقتول را برده است، دیه بر عاقله [[ثابت]] نمی‏‌شود؛ بلکه بر ساحر ثابت می‏‌گردد؛ مگر آنکه عاقله، ادعای او را ـ مبنی بر خطا بودن ـ [[تصدیق]] نماید. برخی، ثبوت قصاص و دیه را بر [[واقعیت]] داشتن سحر مبتنی کرده و گفته‏‌اند: اگر سحر واقعیت داشته باشد، قصاص یا دیه ثابت است؛ اما اگر تخیلی باشد، قصاص یا دیه ثابت نخواهد بود؛ لکن بسیاری قصاص یا دیه را در هر دو تقدیر ثابت دانسته‏‌اند. <ref>شرائع الإسلام، ج۴، ص:۹۷۳؛ تحریر الأحکام، ج۵، ص:۴۲۴ ـ ۴۲۵</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۴، صفحه ۴۱۱-۴۱۶.</ref>

{{منابع}}

# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]