ولیجه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ولیجه]]''' است. "'''[[ولیجه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ولیجه]]''' است. "'''[[ولیجه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۱۷

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ولیجه است. "ولیجه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ولیجه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

فرد معتمد از غیر اهل شخص[۱]، بطانه[۲]، دوست همراز. اصل آن "ولج" به معنای دخول[۳] و ورود در محیط چیزی با اتصال[۴].

﴿وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً[۵].

در قرآن کریم از گرفتن ولیجه از غیر خدا و رسول و مؤمنین نهی شده است: ﴿وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً[۶].[۷]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸۳.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۱۴۲.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۱۴۲.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۴، ص۱۹۶.
  5. «آیا پنداشته‌اید که به خود واگذاشته می‌شوید در حالی که هنوز خداوند کسانی از شما را که جهاد کرده‌اند و جز خداوند و پیامبرش و مؤمنان همرازی نگزیده‌اند معلوم نداشته است؟! و خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره توبه، آیه ۱۶.
  6. «آیا پنداشته‌اید که به خود واگذاشته می‌شوید در حالی که هنوز خداوند کسانی از شما را که جهاد کرده‌اند و جز خداوند و پیامبرش و مؤمنان همرازی نگزیده‌اند معلوم نداشته است؟! و خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره توبه، آیه ۱۶.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۵۰۶.