عفو عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
عفو عمومی، عبارت است از معاف کردن دسته‌ای از مجرمین - [[سیاسی]] و غیرسیاسی - از [[مجازات]]. [[فرمان]] عفو عمومی در [[اسلام]]، در [[آیه]] یکصد و پنجاه و نهم از سورۀ [[مبارکه]] [[آل عمران]]، صادر شده است. در [[سال هشتم هجری]]، [[قریش]] با تحریک [[قبیله]] "[[بنی بکر]]" علیه [[قبیله]] "[[خزاعه]]" - از [[هم‌پیمانان]] [[مسلمانان]] - موادی از [[صلح‌نامه]] [[حدیبیه]] (ماده سوم) را نقض کردند و این باعث شد تا [[پیامبر]]{{صل}} در [[رمضان]] [[سال هشتم هجری]]، با خیل عظیمی از [[لشکریان]] [[مسلمان]] عازم [[مکه]] شوند. [[قریش]]، وحشت‌زده به تکاپو افتادند، ولی تدابیرشان برای جلوگیری از [[انتقام]] [[مسلمانان]] ثمری نبخشید و [[عظمت]] [[لشکر اسلام]]، [[قریش]] را به [[تسلیم]] واداشت و [[مسلمانان]] بدون [[جنگ]] و [[خونریزی]]، (جز مواردی معدود) وارد [[مکه]] شدند. "[[سعد بن معاذ]]" - [[رئیس قبیله خزرج]] - با ورود به [[مکه]] گفت: "امروز روز [[کشتار]] و تلافی است"، ولی [[پیامبر]]{{صل}} به [[علی]]{{ع}} فرمود: "[[پرچم]] را بگیر و اعلام کن! امروز روز [[رحمت]] است"<ref>{{متن قرآن|قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}} «(یوسف) گفت: امروز (دیگر) بر شما سرزنشی نیست، خداوند شما را ببخشاید و او مهربان‌ترین مهربانان است» سوره یوسف، آیه ۹۲؛ المغازی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۲۰؛ فروغ ابدیت، ج۲، ص۳۳۷.</ref>. هم‌چنین [[پیامبر]]{{صل}} به عدّه‌ای از [[مشرکان]] [[امان]] داد و از جمله به [[ابوسفیان]] فرمود: {{متن حدیث|انتم الطلقاء}} و نیز فرمود: ای [[مردم]]! هر کس به [[کعبه]] [[پناه]] برد و یا [[اسلحه]] به [[زمین]] گزارده و درِ [[خانه]] خود را به عنوان بی‌طرفی ببندد و یا وارد خانۀ [[ابوسفیان]] و یا خانۀ "[[حکیم]] حزا" گردد، [[جان]] و [[مال]] او محترم و از خطر مصون است<ref>بحارالانوار، ج۲۱ ص۱۰۹: {{متن حدیث|اذهبوا فأنتم الطلقا. الیوم یوم المرحمة الیوم اعز الله قریشاً}}.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۹.</ref>. | عفو عمومی، عبارت است از معاف کردن دسته‌ای از مجرمین - [[سیاسی]] و غیرسیاسی - از [[مجازات]]. [[فرمان]] عفو عمومی در [[اسلام]]، در [[آیه]] یکصد و پنجاه و نهم از سورۀ [[مبارکه]] [[آل عمران]]، صادر شده است. در [[سال هشتم هجری]]، [[قریش]] با تحریک [[قبیله]] "[[بنی بکر]]" علیه [[قبیله]] "[[خزاعه]]" - از [[هم‌پیمانان]] [[مسلمانان]] - موادی از [[صلح‌نامه]] [[حدیبیه]] (ماده سوم) را نقض کردند و این باعث شد تا [[پیامبر]]{{صل}} در [[رمضان]] [[سال هشتم هجری]]، با خیل عظیمی از [[لشکریان]] [[مسلمان]] عازم [[مکه]] شوند. [[قریش]]، وحشت‌زده به تکاپو افتادند، ولی تدابیرشان برای جلوگیری از [[انتقام]] [[مسلمانان]] ثمری نبخشید و [[عظمت]] [[لشکر اسلام]]، [[قریش]] را به [[تسلیم]] واداشت و [[مسلمانان]] بدون [[جنگ]] و [[خونریزی]]، (جز مواردی معدود) وارد [[مکه]] شدند. "[[سعد بن معاذ]]" - [[رئیس قبیله خزرج]] - با ورود به [[مکه]] گفت: "امروز روز [[کشتار]] و تلافی است"، ولی [[پیامبر]]{{صل}} به [[علی]]{{ع}} فرمود: "[[پرچم]] را بگیر و اعلام کن! امروز روز [[رحمت]] است"<ref>{{متن قرآن|قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}} «(یوسف) گفت: امروز (دیگر) بر شما سرزنشی نیست، خداوند شما را ببخشاید و او مهربان‌ترین مهربانان است» سوره یوسف، آیه ۹۲؛ المغازی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۲۰؛ فروغ ابدیت، ج۲، ص۳۳۷.</ref>. هم‌چنین [[پیامبر]]{{صل}} به عدّه‌ای از [[مشرکان]] [[امان]] داد و از جمله به [[ابوسفیان]] فرمود: {{متن حدیث|انتم الطلقاء}} و نیز فرمود: ای [[مردم]]! هر کس به [[کعبه]] [[پناه]] برد و یا [[اسلحه]] به [[زمین]] گزارده و درِ [[خانه]] خود را به عنوان بی‌طرفی ببندد و یا وارد خانۀ [[ابوسفیان]] و یا خانۀ "[[حکیم]] حزا" گردد، [[جان]] و [[مال]] او محترم و از خطر مصون است<ref>بحارالانوار، ج۲۱ ص۱۰۹: {{متن حدیث|اذهبوا فأنتم الطلقا. الیوم یوم المرحمة الیوم اعز الله قریشاً}}.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۹.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عفو عمومی]] | [[رده:عفو عمومی]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عفو عمومی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
عفو عمومی، عبارت است از معاف کردن دسته‌ای از مجرمین - سیاسی و غیرسیاسی - از مجازات. فرمان عفو عمومی در اسلام، در آیه یکصد و پنجاه و نهم از سورۀ مبارکه آل عمران، صادر شده است. در سال هشتم هجری، قریش با تحریک قبیله "بنی بکر" علیه قبیله "خزاعه" - از هم‌پیمانان مسلمانان - موادی از صلح‌نامه حدیبیه (ماده سوم) را نقض کردند و این باعث شد تا پیامبر(ص) در رمضان سال هشتم هجری، با خیل عظیمی از لشکریان مسلمان عازم مکه شوند. قریش، وحشت‌زده به تکاپو افتادند، ولی تدابیرشان برای جلوگیری از انتقام مسلمانان ثمری نبخشید و عظمت لشکر اسلام، قریش را به تسلیم واداشت و مسلمانان بدون جنگ و خونریزی، (جز مواردی معدود) وارد مکه شدند. "سعد بن معاذ" - رئیس قبیله خزرج - با ورود به مکه گفت: "امروز روز کشتار و تلافی است"، ولی پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: "پرچم را بگیر و اعلام کن! امروز روز رحمت است"[۱]. هم‌چنین پیامبر(ص) به عدّه‌ای از مشرکان امان داد و از جمله به ابوسفیان فرمود: «انتم الطلقاء» و نیز فرمود: ای مردم! هر کس به کعبه پناه برد و یا اسلحه به زمین گزارده و درِ خانه خود را به عنوان بی‌طرفی ببندد و یا وارد خانۀ ابوسفیان و یا خانۀ "حکیم حزا" گردد، جان و مال او محترم و از خطر مصون است[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑
قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
«(یوسف) گفت: امروز (دیگر) بر شما سرزنشی نیست، خداوند شما را ببخشاید و او مهربان‌ترین مهربانان است» سوره یوسف، آیه ۹۲؛ المغازی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۲۰؛ فروغ ابدیت، ج۲، ص۳۳۷.
- ↑ بحارالانوار، ج۲۱ ص۱۰۹: «اذهبوا فأنتم الطلقا. الیوم یوم المرحمة الیوم اعز الله قریشاً».
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۳۹.
