محراب

مقدمه

• محراب: به معنای محل حرب و جنگ، جایی که در مساجد برای امام جماعت اختصاص می‌یابد و به دلیل قداست و اهمیت آن، معمولاً از نظر معماری، کاشی‌کاری و هنرنمایی، جلوه خاصی دارد. هر جایی که انسان برای نماز و عبادتش اختصاص دهد، محراب او به شمار می‌آید. اینکه به محراب عبادت در مسجد "محراب" گویند، چون رزمگاه و محل نبرد با شیطان و نفس است، چرا که بندگی خدا و حضور قلب در نماز، جنگ با شیطان است که می‌خواهد انسان را از عبادت رویگردان سازد. به تعبیر امام خمینی: "مساجد سنگرهای اسلام است. محراب، محل حرب است، اینها سنگرند برای اسلام".

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس