مهر کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
خط ۷: خط ۷:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]



نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۳۴


مقدمه

مهر، قطعه‌ای کوچک از گل، معمولا به شکل مکعب مستطیل یا استوانه‌ای که نمازگزاران، بر زمین نهند و به جای خاک، پیشانی به هنگام سجده بر آن گذارند[۱]. مهر و تسبیحی که از تربت سیدالشهدا ساخته شود و بر آن نماز، یا با آن ذکر گفته شود، فضیلت بسیار دارد، امامان و اولیاء و علماء چنین می‌کردند. امام صادق(ع) سجده بر تربت امام حسین(ع) می‌کرد و فرمود: «السُّجُودُ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ(ع) يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ»[۲]، سجده بر تربت حسینی، حجاب‌های هفتگانه را کنار می‌زند. صنعت مهرسازی و تسبیح‌سازی از تربت حرم ائمه، شغلی مقدس و محترم و اغلب در انحصار خاندان‌های پاک و سادات معتقد بوده است. حتی در کربلا، خاندانی برای اینکه این افتخار و امتیاز را همواره داشته باشد، سالانه مبلغی به والی بغداد می‌پرداخته است[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۳۵.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۷۲.