مرصد در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مرصد است. "مرصد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مرصد در قرآن - مرصد در حدیث - مرصد در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مرصد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

کمین و کمین‌گاه، اصل آن "رصد" به معنای آمادگی برای مراقبت کردن، مراقب بودن، مهیا بودن و انتظار کشیدن.

﴿وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ﴾.

مرصاد و مرصد به اقتضای مورد، دو نوع است: الهی و انسانی.

مرصاد الهی: استعاره است بر محافظت و مراقبت دائمی خدای تعالی بر اعمال بندگانش تا در صورت طغیان و فساد، آنان را به عذاب خود مؤاخذه کند؛ چنان‌که در امم گذشته چنین سنتی جاری بوده است ﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ﴾.

مرصاد انسانی: نوعی تاکتیک نظامی برای تحت فشار قراردادن دشمن است تا تسلیم گردد یا به اسارت یا کشته‌شدن تن در دهد. از فرمان‌های الهی به پیامبر(ص) و مؤمنان در مورد مشرکان و منافقان که توطئه‌های بسیاری را برای درهم‌شکستن مسلمانان و جامعه اسلامی مدینه طراحی و اجرا کرده بودند، آیه ۵ سوره توبه است. این آیه راهکار جنگی دقیقی را ارائه می‌کند: ﴿فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ﴾. مجموعه این دستورها برای تحت فشار قراردادن مشرکان و ایجاد رعب و وحشت در دل آنان بود تا فرصت تفکر و توطئه نداشته باشند.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس