سیره در لغت به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]. {{پایان}} {{پایان}} ==پانویس== +]]. {{پایان منبع‌شناسی جامع}} ==پانویس==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]== {{پرسش‌های وابسته}} {{ستون-شروع|3}} * رده: +== {{منبع‌شناسی جامع}} * [[:رده:))
خط ۲۵: خط ۲۵:


==[[:رده:آثار سیره سیاسی معصومان|منبع‌شناسی جامع سیره سیاسی معصومان]]==
==[[:رده:آثار سیره سیاسی معصومان|منبع‌شناسی جامع سیره سیاسی معصومان]]==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{منبع‌شناسی جامع}}
{{ستون-شروع|3}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های سیره سیاسی معصومان|کتاب‌شناسی سیره سیاسی معصومان]]؛
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های سیره سیاسی معصومان|کتاب‌شناسی سیره سیاسی معصومان]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های سیره سیاسی معصومان|مقاله‌شناسی سیره سیاسی معصومان]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های سیره سیاسی معصومان|مقاله‌شناسی سیره سیاسی معصومان]]؛

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۳

الگو:پرسش غیرنهایی

سیره در لغت به چه معناست؟
موضوع اصلیبانک جمع پرسش و پاسخ سیره سیاسی معصومان
مدخل اصلیسیره

سیره در لغت به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث سیره سیاسی معصومان است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی سیره سیاسی معصومان مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد ملک‌زاده
حجت الاسلام و المسلمین محمد ملک‌زاده در کتاب «سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور» در این‌باره گفته‌ است:
«سیره بر وزن “فعله” اسم مصدر از فعل “سارَ - یسیرُ” است که در ادبیات و لغت، مصادر گوناگونی برای آن آمده است: “سَیر، مَسیر، تَسْیار، مَسیره و سَیرورَه”. این مصادر همه به معنای رفتن، جریان داشتن و در حرکت بودن به کار رفته‌اند[۱] و بر این اساس، بسیاری نیز واژه “سیره” را به نوع حرکت و شیوه جریان داشتن و یا به عبارتی نوع، سبک و شیوه رفتار و کردار تعریف کرده‌اند[۲]. خداوند متعال در قرآن، سیره را به مفهوم هیئت، صورت و شکل به کار برده است: ﴿قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَى[۳]»[۴]

پاسخ‌های دیگر

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع سیره سیاسی معصومان

پانویس

  1. ر.ک: محمدمرتضی زبیدی، تاج‌العروس من جواهر القاموس، ج۲، ص۵۴؛ جمال‌الدین محمد بن مکرم، لسان‌العرب، ج۲، ص۲۵۲.
  2. ر.ک: ابوالحسین احمد بن فارس، معجم مقاییس‌اللغة، ج۳، ص۱۲۰-۱۲۱؛ ابو القاسم حسن بن محمد راغب اصفهانی، مفردات، ص۷۲۴؛ جمال‌الدین محمد بن مکرم، لسان‌العرب، ج۶، ص۴۵۴.
  3. «فرمود: آن را بگیر و مترس! ما آن را به روال نخست آن، باز می‌گردانیم» سوره طه، آیه ۲۱.
  4. ملک‌زاده، محمد، سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور، ص ۲۷.