أصهب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{پانویس}} +==پانویس== {{پانویس}} )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | * [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۳
مقدمه
امام باقر(ع) می‌فرماید: اولین زمینی که (در حوادث قیام قائم(ع)) خراب می‌شود، شام (سوریه) است و این در زمانی است که سه گروه با هم جنگ کنند؛ گروهی به سرکردگی اصهب و گروهی به فرماندهی اَبقع و لشکر سفیانی[۱].
امام باقر(ع) می‌فرماید: ای بُرَید! از شر اصهب بر حذر باش. برید پرسید: اصهب کیست؟ حضرت فرمود: ابقع. برید سؤال کرد: ابقع چه کسی است؟ حضرت پاسخ داد: اَبرَص است، هم‌چنین از سفیانی بپرهیز و نیز از شر دو نفر که از اولاد فلان هستند و به مکه می‌آیند و اموالی را در آنجا تقسیم می‌کنند و خود را شبیه به حضرت قائم(ع) می‌سازند، و نیز از عده‌ای از آل محمد که اعمال شاذ و نادر از آنان سر می‌زند پرهیز کن[۲].
اصهب از سرزمین جزیره قیام می‌کند و اولین شخصی که در وقایع قبل از قیام حضرت مهدی(ع) خروج می‌کند و سرزمینی‌هایی را تصرف می‌کند، اصهب است[۳].
از مجموع روایات درباره اصهب و ابقع استفاده می‌شود که این دو نفر با سفیانی نبرد می‌کنند و از سفیانی در قرقیسا - که منطقه‌ای بین سوریه و عراق و ترکیه می‌باشد - شکست می‌خورند که این جنگ از جنگ‌های بزرگ و مهم قبل از ظهور است. در بعضی روایات اصهب و ابقع یک نفر معرفی شده‌اند و در بعضی روایات قیام ابقع را از مصر تعیین کرده‌اند. آنچه مسلم است، باید در زمان قبل از ظهور، شیعیان خود را از شر و فتنه اصهب و ابقع و سفیانی در امان بدارند و خود را داخل فتنه آنان نکنند، و نیز داخل در گروهی که به بهانه نسبت با خاندان رسول خدا، کارهایی خلاف عرف و اعمالی نادر و شاذ انجام می‌دهند نشوند[۴].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۲.
- ↑ همان: ص ۲۶۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۰۱.