ابوازور احمری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱۳: خط ۱۳:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوازور احمری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوازور احمری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۹

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

تنها شاهد بر صحابی بودن او، روایتی است که نقل شده او خدمت رسول خدا(ص) رسید، حضرت به او فرمود: «عُمْرَةٌ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ تَعْدِلُ حَجَّةً »[۱]؛ این روایت از طرق مختلف دیگر نیز نقل شده است[۲] ابن اثیر، ابوازور احمری را به غلط همان ضرار بن خطاب دانسته[۳] که شراب را با تاویل بردن آیه ﴿لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ[۴] حلال می‌دانست[۵].

ابن حجر در مدخلی دیگر، از شخصی به نام احمری نام برده و روایت پیش گفته را به او نیز نسبت داده که یکسان بودن اطلاعات نقل شده درباره این دو، نشان از یکی بودن آنها دارد. احمری می‌گوید: به همسرم وعده عمره دادم و پس از آن رهسپار جنگ شدم. در آن حال، وعده خود را به یاد آوردم و پس از این که نتوانستم به آن عمل کنم، به رسول خدا(ص) شکایت کردم. حضرت فرمود: همسرت را ماه مبارک رمضان به عمره ببر، که با حج برابر، است[۶].

در نقل مربوط به احمری، شان صدور روایت مشخص گردیده، ولی در نقل ابوازور احمری، به شأن صدور روایت اشاره نشده است. ابن قانع[۷] و بغوی، احمری را در بخش نام‌ها آورده‌اند، اما بغوی گفته نمی‌دانم احمری کیست. ابن حجر احتمال داده که احمری، نسبت شخص باشد نه نام کسی، سپس گفته است: در این صورت، احمری ملحق به مبهمات است[۸]. البته چنان که گذشت، با توجه به یکسان بودن مطالب نقل شده درباره احمری و ابوازور احمری، این دو نام متعلق به یک نفر است.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۹.
  2. احمد بن حنبل، ج۳، ص۳۹۷؛ ابن ماجه، ج۲، ص۹۹۶؛ نووی، ج۷، ص۳.
  3. ابن اثیر، ج۶، ص۷.
  4. «آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند در آنچه خورده‌اند تا هنگامی که پرهیزگاری ورزند و ایمان آورند و کارهای شایسته کنند سپس پرهیزگاری ورزند و ایمان آورند آنگاه پرهیزگار باشند و نیکی ورزند گناهی بر آنان نیست و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد» سوره مائده، آیه ۹۳.
  5. ابن قدامه، ج۱۰، ص۸۶؛ ر.ک: مدخل ضرار بن خطاب.
  6. ابن قانع، ج۱، ص۷۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۸۷.
  7. ابن قانع، ج۱، ص۷۱.
  8. ابن حجر، ج۱، ص۱۸۷.
  9. محمدی، رمضان، مقاله «ابوازور احمری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۱۴-۱۱۵.