جزیرة العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱۰: خط ۱۰:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۴


مقدمه

جزيرة العرب، شبه جزیره بزرگی است، واقع در منتهی الیه جنوب غربی آسیا که از سه طرف در حصار آب قرار دارد؛ از غرب به دریای سرخ، که حدّ فاصل جزیرة العرب و قارّه آفریقا است؛ از جنوب به اقیانوس هند و از شرق به دریای عمّان و خلیج فارس. تنها از شمال با کویت، عراق و شامات ارتباط زمینی دارد. به سبب جریان رودها، از جمله فرات در قسمت شمالی آن ـ که شبه جزیره را تقریباً به صورت جزیره در آورده است ـ اکثر جغرافی نویسان و مورخان آنجا را جزیرة العرب نامیده‌‏اند

جزیرة العرب از نظر جغرافیایی به پنج بخش تقسیم می‏‌شود: حجاز (بخشی از ساحل شرقی دریای سرخ با شهرهایی چون مکّه، مدینه، جدّه و طائفتهامه (واقع در جنوب حجاز)، نجد (واقع در شرق حجاز)، عروض (واقع در ناحیه شرقی شبه جزیره) و یمن (واقع در قسمت جنوبی شبه جزیره). امروزه بخش بزرگی از شبه جزیرة العرب را کشور "عربستان سعودی" تشکیل می‏‌دهد. کشورهای "یمن"، "کویت"، "امارات متحده عربی"، "قطر" و "عمّان" از دیگر سرزمین‌های تشکیل دهنده آن هستند [۱]

بنابر قول مشهور، سکونت کفّار در جزیرة العرب جایز نیست. [۲] در اینکه مراد از جزیرة العرب چیست، اختلاف است. برخی، آن را خصوص حجاز دانسته‌‏اند [۳]؛ لکن برخی دیگر، اعم از آن دانسته و سکونت کفّار را در تمامی جزیرة العرب جایز ندانسته‏‌اند[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم البلدان، ج۲، ص:۱۳۷
  2. جواهر الكلام، ج۲۱، ص:۲۸۹ ـ ۲۹۱
  3. المبسوط، ج۲، ص:۴۷؛ تحرير الاحكام، ج۲، ص:۲۱۲ ؛ تذكرة الفقهاء، ج۹، ص:۳۳۴ ـ ۳۳۵
  4. الدروس الشرعية، ج۲، ص:۳۹؛ جامع المقاصد، ج۳، ص:۴۶۵؛ غاية المراد، ج۱، ص:۴۹۸ .
  5. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۳، صفحه ۸۳-۸۴.