خاندان نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{مهدویت}} +{{مهدویت}})) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۹
مقدمه
از خاندان‌های معروف بغداد و ایرانی‌نژاد بودند. آنان با پذیرش اسلام، به دربار عباسیان راه یافتند و از راه نشر علوم و حکمت، خدمات شایانی کردند. بسیاری از افراد این خاندان در دستگاه خلافت، مناصب اداری و دیوانی داشتند و چند تن به وزارت رسیدند. حسین بن روح (نائب خاص حضرت) خود از این خاندان بود. حسن بن موسی نوبختی (متوفی ٣١٠ق) متکلم و فیلسوف برجسته شیعه، ابو سهل اسماعیل بن علی نوبختی (متوفی ٣١١ق) متکلّم مبرّز بغداد، و ابو اسحاق ابراهیم بن نوبخت از این خاندان بودند[۱].
دعوی حسین بن منصور حلاج در خصوص بابیت و اظهار رأی مخصوص او در باب شمار ائمه، در حکم اعلان خصومت صریح با خاندان نوبختی بود؛ زیرا یک تن از آنان، یعنی ابوالقاسم حسین بن روح از سال ٣٠٥ مقام وکالت و بابیت امام غائب(ع) را داشت و یک تن دیگر از آن خانواده هم که ابو سهل اسماعیل بن علی باشد، در تاریخ شورش حلاج، رئیس امامیه در بغداد شمرده می‌شد[۲]. نیز «خاندان نوبختی» عنوان کتابی است که «اقبال آشتیانی» نوشته و به تفصیل به شخصیت‌های برجسته و موقعیت این خاندان پرداخته است[۳].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نشریه موعود، ش ۳۳، ص۶۴.
- ↑ آخرین امید، داود الهامی، ص۱۴۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۸۹.