فضالة بن عبید: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
خط ۲۶: خط ۲۶:
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1100356.jpg|22px]] [[سید موسی موسوی|موسوی، سید موسی]]، [[فضالة بن عبید (مقاله)|مقاله «فضالة بن عبید»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶''']]
* [[پرونده:1100356.jpg|22px]] [[سید موسی موسوی|موسوی، سید موسی]]، [[فضالة بن عبید (مقاله)|مقاله «فضالة بن عبید»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

فضالة بن عبید بن نافذ بن عوف بن عمرو بن عوف[۱]، از صحابه پیامبر اسلام(ص) است[۲]. وی از انصار و سابقین در پذیرش اسلام[۳] و در جنگ‌های احد و خندق و جنگ‌های پس از آن در کنار رسول خدا(ص) بود[۴].

مادرش، عمیره، از خاندان ابو فروه و از قبیله هذیل بود؛ او خواهر منذر بن محمد بن عقبه بود که از شرکت کنندگان در جنگ بدر است، عمیره را عبید بن ناقد بن صهیبة بن أصرم بن جحجباء بن کلفه به همسری گرفت و حاصل ازدواج آن دو، تولد "فضالة بن عبید" شد؛ پس از بعثت پیامبر(ص) عمیره هم مسلمان شده و با پیامبر(ص)بیعت کرد[۵].

فضالة بن عبید از جمله افرادی است که در بیعت رضوان با پیامبر اسلام(ص) بیعت کرد[۶]؛ بیعتی که به بیعت تحت الشجره نیز شهرت یافت. بیعتی که خداوند در قرآن کریم درباره آن می‌فرماید: ﴿لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا[۷].[۸]

فضاله و نقل روایت از پیامبر(ص)

داستان‌هایی از زندگی فضاله

فضاله و شرکت در جنگ‌ها

فضاله و بیعت نکردن با امیرالمؤمنین علی(ع)

سرانجام فضاله

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ابن حجر، ج۵، ۲۸۴.
  2. رجال الطوسی، شیخ طوسی، ص۴۵؛ معجم رجال الحدیث، خوئی، ج۱۳، ص۲۷۶.
  3. الأعلام، زرکلی، ج۵، ص۱۴۶.
  4. الاصابه، ابن حجر، ج۵، ص۲۸۴.
  5. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۶۴.
  6. موسوعة طبقات الفقهاء، سبحانی، ج۱، ص۲۲۵.
  7. «به راستی خداوند از مؤمنان خشنود شد هنگامی که با تو در زیر آن درخت بیعت می‌کردند پس آنچه در دل داشتند معلوم داشت، از این رو آرامش را بر آنها فرو فرستاد و به پیروزی زودرسی پاداششان داد» سوره فتح، آیه ۱۸.
  8. موسوی، سید موسی، مقاله «فضالة بن عبید»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۶، ص۴۹۸-۴۹۹.