سیف الاسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
سیف الاسلام، لقبی بود که به [[سرداران]] [[جنگی]] [[اسلام]] می‌دادند و همواره میان [[سرداران]] [[حکومت‌ها]] مرسوم بود. درباره [[زبیر]] آمده است: {{عربی|و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام}}<ref>الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.</ref>. بعدها این [[لقب]]، [[لقب]] "[[ظهیرالدین طغتگین]]" مؤسس اتابکان [[دمشق]] (۴۹۷ ه.ق) گردید<ref>فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۲۴.</ref>. | سیف الاسلام، لقبی بود که به [[سرداران]] [[جنگی]] [[اسلام]] می‌دادند و همواره میان [[سرداران]] [[حکومت‌ها]] مرسوم بود. درباره [[زبیر]] آمده است: {{عربی|و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام}}<ref>الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.</ref>. بعدها این [[لقب]]، [[لقب]] "[[ظهیرالدین طغتگین]]" مؤسس اتابکان [[دمشق]] (۴۹۷ ه.ق) گردید<ref>فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۲۴.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | * [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سیف الاسلام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
سیف الاسلام، لقبی بود که به سرداران جنگی اسلام می‌دادند و همواره میان سرداران حکومت‌ها مرسوم بود. درباره زبیر آمده است: و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام[۱]. بعدها این لقب، لقب "ظهیرالدین طغتگین" مؤسس اتابکان دمشق (۴۹۷ ه.ق) گردید[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.
- ↑ فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۲۴.