حلول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
*[[مسیحیان]] و گروهی از صوفیان معتقدند که [[خداوند]] در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه [[کلام شیعی]] حلول [[خداوند]] در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات [[الهی]] و [[نیاز]] و [[قیام]] او به غیر است<ref>الالهیات، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 229.</ref>. | *[[مسیحیان]] و گروهی از صوفیان معتقدند که [[خداوند]] در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه [[کلام شیعی]] حلول [[خداوند]] در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات [[الهی]] و [[نیاز]] و [[قیام]] او به غیر است<ref>الالهیات، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 229.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] | * [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۳۶
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
حلول در قرآن - حلول در حدیث - حلول در نهج البلاغه - حلول در معارف دعا و زیارات - حلول در کلام اسلامی - حلول در عرفان اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حلول (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- "حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو تبعیت- قیام یابد. همه فرق اسلامی متفق‌اند که حلول خدا در موجودات دیگر ممکن نیست[۱].
- مسیحیان و گروهی از صوفیان معتقدند که خداوند در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه کلام شیعی حلول خداوند در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات الهی و نیاز و قیام او به غیر است[۲][۳].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 229.
- ↑ الالهیات، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 229.