آیه لیلة المبیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
جز (جایگزینی متن - '*[' به '* [')
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}}<ref>«و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref> را که در [[لیلة المبیت]] نازل شده، "[[آیه شراء]]" یا "آیه لیلة المبیت"<ref>الصحیح من سیرة النبی، ج ۷، ص ۲۲۴.</ref> گفته‌اند.
* [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}}<ref>«و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref> را که در [[لیلة المبیت]] نازل شده، "[[آیه شراء]]" یا "آیه لیلة المبیت"<ref>الصحیح من سیرة النبی، ج ۷، ص ۲۲۴.</ref> گفته‌اند.
*بر اساس [[روایات]] و نقل‌های [[تاریخی]]، هنگامی که [[قبایل]] گوناگون [[قریش]] پس از [[وفات]] [[ابوطالب]]{{ع}} [[تصمیم]] گرفتند شب‌هنگام به [[خانه]] [[پیامبر]]{{صل}} حمله برند و [[حضرت]] را به [[قتل]] رسانند و [[پیامبر]] با [[نزول]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref> از این [[توطئه]] [[آگاه]] شد، [[امام علی]]{{ع}} اعلام [[آمادگی]] کرد که آن [[شب]] ([[لیلة المبیت]]) را در بستر [[رسول خدا]]{{صل}} بیارامد تا [[جان]] [[پیامبر]] [[رهایی]] یابد؛ آن‌گاه این [[آیه]] در [[فضیلت علی]]{{ع}} نازل شد<ref>تفسیر فرات کوفی، ص ۴۵؛ کشف الاسرار، ج ۱، ص ۵۵۴.</ref>.
*بر اساس [[روایات]] و نقل‌های [[تاریخی]]، هنگامی که [[قبایل]] گوناگون [[قریش]] پس از [[وفات]] [[ابوطالب]]{{ع}} [[تصمیم]] گرفتند شب‌هنگام به [[خانه]] [[پیامبر]]{{صل}} حمله برند و [[حضرت]] را به [[قتل]] رسانند و [[پیامبر]] با [[نزول]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref> از این [[توطئه]] [[آگاه]] شد، [[امام علی]]{{ع}} اعلام [[آمادگی]] کرد که آن [[شب]] ([[لیلة المبیت]]) را در بستر [[رسول خدا]]{{صل}} بیارامد تا [[جان]] [[پیامبر]] [[رهایی]] یابد؛ آن‌گاه این [[آیه]] در [[فضیلت علی]]{{ع}} نازل شد<ref>تفسیر فرات کوفی، ص ۴۵؛ کشف الاسرار، ج ۱، ص ۵۵۴.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۹

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث آیات امامت امام علی و آیات فضائل امام علی است. "آیه لیلة المبیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیه لیلة المبیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

متن آیه: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ [۱].

مقدمه

منابع

پانویس

  1. و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است؛ سوره بقره، آیه:۲۰۷.
  2. «و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.
  3. الصحیح من سیرة النبی، ج ۷، ص ۲۲۴.
  4. «و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.
  5. تفسیر فرات کوفی، ص ۴۵؛ کشف الاسرار، ج ۱، ص ۵۵۴.