یوم القیامه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۵۲

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

یوم القیامه در قرآن - یوم القیامه در حدیث - یوم القیامه در نهج البلاغه - یوم القیامه در کلام اسلامی - یوم القیامه در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل یوم القیامه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

از نام‌های مشهور و غالب رستاخیز است که هفتاد بار در قرآن کریم آمده است. این نام نیز همچون نام‌های دیگر رستاخیز به وصف و معنایی ویژه از آن روز اشاره دارد^[۱]^[۲].
قیامت روزی است که همه مردگان به امر خداوند زنده می‌شوند و از قبرها بر می‌خیزند و در صحرای محشر حضور می‌یابند تا به حساب کردارشان رسیدگی شود و هر کس به آنچه کرده است، جزا ببیند^[۳]. اینکه چرا رستاخیز را "قیامت، گفته‌اند، از آن روی است که در آن روز، مردمان در پیشگاه خداوند به پا می‌خیزند و بازخواست می‌شوند^[۴]^[۵].
اهل معقول بر آن‌اند که قیامت بر دو قسم است: قیامت صغری و قیامت کبری^[۶]. آدمی پس از مرگ، به دو عالم پای می‌نهد: یکی قیامت صغری یا "عالم برزخ" که همچون دنیا، پایان می‌پذیرد و دیگر، قیامت کبری که جاویدان است و تنها ویژه کسانی خاص نیست؛ بلکه همه آفریدگان آن را خواهند دید. در نظرگاه قرآن، وقت قیامت تنها بر خدا معلوم است و هیچ کس جز او نمی‌داند قیامت چه هنگام پیش می‌آید^[۷]. به وقت قیامت، تغییری بنیادی برای همه جهان پیش می‌آید و خورشید و زمین و ستارگان دگرگون می‌شوند^[۸]^[۹].

منابع

فرهنگ شیعه

جستارهای وابسته

پانویس

↑ نثر طوبی‌، ۲/ ۳۲۰؛ المحجة البیضاء، ۸/ ۳۳۰.
↑ فرهنگ شیعه، ص 483.
↑ نثر طوبی، ۲/ ۳۲۰.
↑ ﴿يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾؛ سوره مطففین، آیه ۶؛ پیام قرآن‌، ۵/ ۳۳.
↑ فرهنگ شیعه، ص 483.
↑ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۳/ ۱۵۵۴.
↑ ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ﴾؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۷.
↑ ابراهیم/ ۴۸.
↑ فرهنگ شیعه، ص 483.

[1] نثر طوبی‌، ۲/ ۳۲۰؛ المحجة البیضاء، ۸/ ۳۳۰.

[2] فرهنگ شیعه، ص 483.

[3] نثر طوبی، ۲/ ۳۲۰.

[4] ﴿يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾؛ سوره مطففین، آیه ۶؛ پیام قرآن‌، ۵/ ۳۳.

[5] فرهنگ شیعه، ص 483.

[6] فرهنگ معارف اسلامی‌، ۳/ ۱۵۵۴.

[7] ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ﴾؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۷.

[8] ابراهیم/ ۴۸.

[9] فرهنگ شیعه، ص 483.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 *اهل معقول بر آن‌اند که [[قیامت]] بر دو قسم است: [[قیامت]] صغری و [[قیامت]] کبری<ref>فرهنگ معارف اسلامی‌، ۳/ ۱۵۵۴.</ref>. [[آدمی]] پس از [[مرگ]]، به دو عالم پای می‌نهد: یکی [[قیامت]] صغری یا "عالم [[برزخ]]" که همچون [[دنیا]]، پایان می‌پذیرد و دیگر، [[قیامت]] کبری که جاویدان است و تنها ویژه کسانی خاص نیست؛ بلکه همه آفریدگان آن را خواهند دید. در نظرگاه [[قرآن]]، وقت [[قیامت]] تنها بر [[خدا]] معلوم است و هیچ کس جز او نمی‌داند [[قیامت]] چه هنگام پیش می‌آید<ref>{{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>. به وقت [[قیامت]]، تغییری بنیادی برای همه [[جهان]] پیش می‌آید و [[خورشید]] و [[زمین]] و [[ستارگان]] دگرگون می‌شوند<ref>ابراهیم/ ۴۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 483.</ref>.
-==منابع==
+== منابع ==
 {{منابع}}
 * [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]