تألیف

تألیف از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تألیف در قرآن - تألیف در حدیث - تألیف در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

• تألیف: اجتماع با محبت و همدلی، الفت و پیوند دادن، در اصل ضمیمه‌ کردن چیزی به چیز دیگر است.
• ﴿إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ﴾.
• در فرهنگ سیاسی "تألیف قلوب" با معنای وفاق اجتماعی و همبستگی، تناسب زیادی دارد. همکاری و اشتراک مساعی افراد جامعه برای ارتقای سطح زندگی و سعادت و رفاه زندگی و مقاومت در برابر ستم، تعدی و تجاوز، از ضروریات حفظ جامعه و نظام است.
• از بُعد فرهنگی و معنوی، همدلی و همنوایی از ارکان وفاق اجتماعی است؛ البته همدلی و همنوایی به مفهوم "همدردی، همفکری، توافق، همبستگی با اشتراک در امیال و عواطف و اتحاد در افکار و تمایلات که فقط به مشارکت در غم و شادی نیست؛ بلکه مستلزم تلاش در جهت کمک به یکدیگر نیز می‌باشد".
• اوج تجلی این همبستگی و تألیف قلوب را در عصر تنزیل میان مهاجرین و انصار در مدینة الرسول مشاهده می‌کنیم؛ انصار اموال، منزل، کسب و کار خود را با مهاجرین تقسیم کردند؛ در حالی‌ که قبل از اسلام عداوت و کینه میان آنان حکم‌فرما بود.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم