جعفی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[سعدالعشیره]]''' است. "'''[[جعفی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[سعدالعشیره]]''' است. "'''[[جعفی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جعفی در تاریخ اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جعفی در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰
اين مدخل از زیرشاخههای بحث سعدالعشیره است. "جعفی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
این قبیله از شاخههای سعدالعشیره بود که در مخلاف مستقلی به نام جُعفِی سکونت داشتند.
سرزمین آنان دره بزرگ جُردان بود که روستاهای زیادی داشت و تا صنعا ۴۲ فرسخ فاصله داشت و تا نزدیک حضرموت امتداد داشت[۱].[۲]
مذحج | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراد | بنیالحارث بن کعب | نخع | صداء | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
جنب | سعدالعشیره | رهاء | عنس | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
زبید | جعفی | انس الله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
اسلام جُعفِی
دو نفر از بزرگان آنها به نامهای قیس بن سَلَمة بن شراحیل و سَلَمة بن یزید به مدینه آمدند و به حضور رسولالله(ص) رسیدند و اسلام آوردند. رسول خدا(ص) برای قیس نامهای نوشت و او را بر قبایل مُران و حَریم و کُلاب و وابستگان آنان امیر کرد [۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۵۱ و ۱۸۸؛ محمد بن علی الاکوع، الیمن الخضراء مهد الحضاره، ص۳۹۰.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۲.
- ↑ ابنسعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۴.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۳.