شجاعت در لغت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = شجاعت | |||
| عنوان مدخل = شجاعت | |||
| مداخل مرتبط = [[شجاعت در لغت]] - [[شجاعت در قرآن]] - [[شجاعت در حدیث]] - [[شجاعت در نهج البلاغه]] - [[شجاعت در اخلاق اسلامی]] - [[شجاعت در معارف و سیره نبوی]] - [[شجاعت در معارف و سیره علوی]] - [[شجاعت در معارف و سیره حسینی]] - [[شجاعت در سیره معصوم]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==تعریف لغوی== | ==تعریف لغوی== | ||
معنای شجاعت (courage) در لغتنامه دهخدا چنین آمده است: | معنای شجاعت (courage) در لغتنامه دهخدا چنین آمده است: | ||
خط ۱۳: | خط ۱۶: | ||
معنای شهامت (bravary) در لغتنامه دهخدا چنین آمده است: «شیردلی، شجاعت، دلیری، جرئت، [[توانایی]]، نوع هفتم از انواع تحت جنس شجاعت، شهامت است و آن عبارت است از [[حریص]] بودن بر افتنای امور عظام از جهت توقع ذکر [[جمیل]]»<ref>لغتنامه دهخدا، ج۹، ص۱۲۸۶۶.</ref>. | معنای شهامت (bravary) در لغتنامه دهخدا چنین آمده است: «شیردلی، شجاعت، دلیری، جرئت، [[توانایی]]، نوع هفتم از انواع تحت جنس شجاعت، شهامت است و آن عبارت است از [[حریص]] بودن بر افتنای امور عظام از جهت توقع ذکر [[جمیل]]»<ref>لغتنامه دهخدا، ج۹، ص۱۲۸۶۶.</ref>. | ||
در تعریف اصطلاحی [[شهامت]] گفتهاند: «شهامت از معانی [[قائم]] به [[فکر]] است که [[انسان]] بتواند [[حقایق]] و اداراکات را بدون [[ترس]] و جین بیان کند، از هیچ [[مقام]] و هیچ موقعیت و هیچ [[تهدید]] و [[وعده]] و وعیدی نهراسد و گفتنیها را بگوید»<ref>تاریخ زندگی امام حسین{{ع}}، ج۱، ص۱۶۷.</ref>.<ref>[[محمد علی کلهر|کلهر، محمد علی]]، [[شجاعت و شهامت امام حسین (مقاله)|مقاله «شجاعت و شهامت امام حسین»]] [[فرهنگ عاشورایی ج۱ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۱]] ص ۶۳.</ref> | در تعریف اصطلاحی [[شهامت]] گفتهاند: «شهامت از معانی [[قائم]] به [[فکر]] است که [[انسان]] بتواند [[حقایق]] و اداراکات را بدون [[ترس]] و جین بیان کند، از هیچ [[مقام]] و هیچ موقعیت و هیچ [[تهدید]] و [[وعده]] و وعیدی نهراسد و گفتنیها را بگوید»<ref>تاریخ زندگی امام حسین{{ع}}، ج۱، ص۱۶۷.</ref>.<ref>[[محمد علی کلهر|کلهر، محمد علی]]، [[شجاعت و شهامت امام حسین (مقاله)|مقاله «شجاعت و شهامت امام حسین»]] [[فرهنگ عاشورایی ج۱ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۱]] ص ۶۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۵: | خط ۲۶: | ||
[[رده:شجاعت]] | [[رده:شجاعت]] | ||
[[رده:فضایل اخلاقی]] | |||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] |
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۹
تعریف لغوی
معنای شجاعت (courage) در لغتنامه دهخدا چنین آمده است: «دلیر شدن در کارزار، صفتی است از صفات اربعه جملیه که حد وسط است بین تهور و جبن. دلاوری، دل داری، دلیری. ملاصدرا در تعریف شجاعت گوید: «شجاعت خلقی است که افعال میان تهور و جبن دو طرف افراط و تفریط آنند و از رذائلند. خواجه طوسی گوید: شجاعت آن است که نفس غضبی، نفس ناطقه را انقیاد نماید تا در امور هولناک مضطرب نشود و اقدام بر حسب رأی او کند تا هم فعلی که کند جمیل شود و هم صبری که نماید محمود باشد و بالاخره حد اعتدال غضب را شجاعت گویند و طرف افراط را تهور و طرف نقصان را جبن گویند».
در اخلاق ناصری آمده است: «حکمای قدیم از قبیل فیثاغورس و سقراط و افلاطون برای سعادت و برای فضلیت چهار مرحله مقرر داشتهاند که یکی از آنها شجاعت است»[۱].
در تعریف اصطلاحی شجاعت گفتهاند: «شجاعت از معانی قائم به نفس است، و به رجال و ابطال و قهرمانانی که در معرکههای جنگ و تحولات خطیر زندگی توانستهاند خود را در شکم حوادث برند، و با همه مشکلات دست به گریبان شوند و بر آن فائق گردند، شجاع گفتهاند»[۲].
معنای شهامت (bravary) در لغتنامه دهخدا چنین آمده است: «شیردلی، شجاعت، دلیری، جرئت، توانایی، نوع هفتم از انواع تحت جنس شجاعت، شهامت است و آن عبارت است از حریص بودن بر افتنای امور عظام از جهت توقع ذکر جمیل»[۳]. در تعریف اصطلاحی شهامت گفتهاند: «شهامت از معانی قائم به فکر است که انسان بتواند حقایق و اداراکات را بدون ترس و جین بیان کند، از هیچ مقام و هیچ موقعیت و هیچ تهدید و وعده و وعیدی نهراسد و گفتنیها را بگوید»[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ علیاکبر دهخدا، لغتنامه دهخدا، ج۹، ص۱۲۴۹۲.
- ↑ عماد الدین حسین اصفهانی، تاریخ زندگانی امام حسین(ع)، ج۱، ص۱۶۷.
- ↑ لغتنامه دهخدا، ج۹، ص۱۲۸۶۶.
- ↑ تاریخ زندگی امام حسین(ع)، ج۱، ص۱۶۷.
- ↑ کلهر، محمد علی، مقاله «شجاعت و شهامت امام حسین» فرهنگ عاشورایی ج۱ ص ۶۳.