نامۀ ۲۱ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۵

نامه‌ای که امام به زیاد بن ابیه، جانشین عبدالله بن عباس، کارگزار بصره، می‌نویسد و ضمن آن هشدارهایی به او می‌دهد. حضرت (ع) در این نامه او را به پرهیز از زیاده‌خواهی و حفظ اعتدال دعوت می‌کند و فردای قیامت را به یاد او می‌آورد. او را به عمل‌گرایی سفارش می‌کند تا پاداشی متناسب با عمل نصیبش شود^[۱]^[۲].
افزون بر سید رضی، بلاذری در انساب الاشراف و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، این حدیث را گزارش کرده‌اند^[۳].

اسراف را بگذار و میانه‌رو باش و امروز در اندیشه فردا به‌سر بر؛ از مال به اندازه لازم برای خود نگاه‌دار و زیادی را برای روز نیازمندی خود پیش فرست. آیا امید داری خداوند اجر فروتنان را به تو بدهد، در صورتی که نزد او از متکبران باشی و طمع داری ثواب انفاق‌کنندگان را در اختیارت قرار دهد، در حالی‌که غرق در ناز و نعمتی و افتادگان و بیوه‌زنان را از زیادی ثروتت بهره نمی‌دهی. انسان را به‌خاطر آنچه از پیش فرستاده اجر می‌دهند و بر آنچه از قبل فرستاده وارد می‌شود^[۴].

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 ==فرازی از [[نامه]]==
 *[[اسراف]] را بگذار و میانه‌رو باش و امروز در [[اندیشه]] فردا به‌سر بر؛ از [[مال]] به اندازه لازم برای خود نگاه‌دار و زیادی را برای روز [[نیازمندی]] خود پیش فرست. آیا [[امید]] داری [[خداوند]] اجر فروتنان را به تو بدهد، در صورتی که نزد او از [[متکبران]] باشی و [[طمع]] داری [[ثواب]] انفاق‌کنندگان را در اختیارت قرار دهد، در حالی‌که [[غرق]] در ناز و نعمتی و افتادگان و بیوه‌زنان را از زیادی ثروتت بهره نمی‌دهی. [[انسان]] را به‌خاطر آنچه از پیش فرستاده اجر می‌دهند و بر آنچه از قبل فرستاده وارد می‌شود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 768.</ref>.
-== پرسش‌های وابسته ==
 == جستارهای وابسته ==