همسایه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده:همسایه]] | [[رده:همسایه]] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۰
مقدمه
با آنکه در شریعت اسلام برای همسایه مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در روایات توسعه داده شده است. امام صادق(ع) از رسول خدا(ص) نقل کرده است: «كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ»[۱]. معاویه بن عمار از اصحاب امام صادق(ع) می‌گوید: به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم، حد همسایگی چیست؟ فرمود: «أَرْبَعِينَ دَاراً مِنْ كُلِّ جَانِبٍ»[۲]؛ چهل خانه از هر طرف. در روایت است که مردی خدمت رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانه‌ای خریده‌ام؛ ولی نزدیک‌ترین همسایه‌ام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا(ص) به علی(ع)، سلمان، ابوذر و یکی دیگر که گمان می‌کنم مقداد بود، فرمود در مسجد با صدای بلند جار بزنند که ایمان ندارد کسی که همسایه‌اش از شرش در امان نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب می‌شود[۳].[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «تا چهل خانه همسایه است از روبه‌رو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.
- ↑ صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج۱۴، ص ۴۹۲.