قرعه در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = قرعه | |||
| عنوان مدخل = [[قرعه]] | |||
| مداخل مرتبط = [[قرعه در قرآن]] - [[قرعه در حدیث]] - [[قرعه در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = قرعه (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
استفاده از قرعه در میان [[امتها]] به ویژه در [[آیین یهود]] سابقه طولانی دارد و در [[احکام]] از آن در تنگناها استفاده میشود. اما لفظ قرعه در [[قرآن]] نیامده و به یکی از روشهای آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است. | استفاده از قرعه در میان [[امتها]] به ویژه در [[آیین یهود]] سابقه طولانی دارد و در [[احکام]] از آن در تنگناها استفاده میشود. اما لفظ قرعه در [[قرآن]] نیامده و به یکی از روشهای آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است. |
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۲
مقدمه
استفاده از قرعه در میان امتها به ویژه در آیین یهود سابقه طولانی دارد و در احکام از آن در تنگناها استفاده میشود. اما لفظ قرعه در قرآن نیامده و به یکی از روشهای آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است.
- ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ﴾[۱].
نکات
- داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت تعیین سرپرست برای مریم از امور غیبی و وحی شده به پیامبر؛
- جواز استفاده از قرعه برای تعیین امر مجهول و رفع اختلاف[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «این از خبرهای نهانی است که به تو وحی میکنیم و تو هنگامی که آنان تیرچههای (قرعه) خود را (در آب) میافکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه میورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۴۳۷.