ولایت تشریعی اهل بیت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = ولایت تشریعی | |||
| عنوان مدخل = [[ولایت تشریعی اهل بیت]] | |||
| مداخل مرتبط = [[ولایت تشریعی اهل بیت در حدیث]] - [[ولایت تشریعی اهل بیت در کلام اسلامی]] - [[ولایت تشریعی اهل بیت در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = سیره اجتماعی معصومان (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ولایت تشریعی است. ولایت تشریعی اهل بیت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ولایت تشریعی اهل بیت در حدیث - ولایت تشریعی اهل بیت در کلام اسلامی - ولایت تشریعی اهل بیت در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
بعضی از روایاتی که در آنها به ولایت تشریعی اهل بیت(ع) اشاره شده است، از این قرار است:
- امام صادق(ع): «پیامبر(ص) روزه ماه شعبان و سه روز از هر ماه را سنت قرار داد تا روزه‌های مستحبی دو برابر روزه‌های واجب شود و خداوند آن را برای پیامبر(ص) اجازه داد»[۱].
- امام باقر(ع): «پیامبر(ص) دیه نفس و عین و حرمت نبیذ و هر مسکری را تشریح کرد. شخصی پرسید: بدون اینکه چیزی آمده باشد؟ فرمود: بله! تا معلوم شود چه کسی از پیامبر(ص) اطاعت می‌کند و چه کسی معصیت می‌کند[۲].
- از امام باقر(ع) روایت شده: «هنگامی‌که پیامبر(ص) به معراج رفت، نماز به صورت ده رکعتی نازل شد و هنگامی که حسن(ع) و حسین(ع) به دنیا آمدند، پیامبر هفت رکعت به عنوان شکرانه اضافه کرد و خداوند آن را اجازه داد و شش رکعت را هم برای نماز مسافر کم کرد»[۳].
- امام جواد(ع): «خداوند محمد(ص) و علی(ع) و فاطمه(س) را خلق کرد و سپس همه اشیاء را خلق کرد و ایشان را شاهد بر خلقش گرفت و امور را به ایشان تفویض (واگذار) کرد، پس ایشان آنچه را که بخواهند حلال و حرام می‌کنند و نمی‌خواهند مگر اینکه خداوند خواسته باشد»[۴].
- امام صادق(ع): «خداوند به پیامبرش ادب آموخت و ادبش را نیکو گردانید و هنگامی‌که ادبش را کامل کرد فرمود: ﴿إِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ﴾[۵] سپس امر دین و امت را به او واگذار کرد تا بندگان را سیاست کند و فرمود: ﴿مَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾[۶][۷].
و در برخی روایات دیگر اصل مسئله تفویض به امام مطرح شده است: امام صادق(ع): «هرچه را خداوند به پیامبر(ص) تفویض کرده بود به ما تفویض کرده است»[۸].
از امام صادق(ع) سؤال شد: «آیا همان‌طور که به سلیمان بن داوود(ع) تفویض شده بود به امام هم تفویض شده است؟ امام(ع) فرمودند: بله»[۹][۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ وسائل الشیعه، ج۷، ص۳۶۱، باب ۲۸، ح۵.
- ↑ کافی، کتاب الحجة، باب التفویض الی رسول الله والی الائمه فی امر الدین، ح۷.
- ↑ کافی، ج۳، ص۴۸۷.
- ↑ کافی، ج۱، ص۴۴۱؛ مشارق أنوار الیقین، ص۶۳؛ الوافی، ج۳، ص۶۸۳؛ حلیة الأبرار، ج۱، ص۱۸؛ بحارالأنوار، ج۱۵، ص۱۹.
- ↑ «و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۴.
- ↑ «و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ کافی، ج۱، ص۲۶۶؛ ﴿مَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾ «آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ کافی، ج۱، ص۲۶۸.
- ↑ کافی، ج۱، ص۴۳۸.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۳۲۹.