منتظران حقیقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']]. == پانویس == {{پانویس}} +''']]. {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته ==== جستارهای وابسته ==' به '== پرسش‌های وابسته == == جستارهای وابسته ==')
خط ۸: خط ۸:
*[[امام جعفر صادق]] {{ع}} نیز فرمود: "هرکس بخواهد در شمار منتظران حقیقی آن عدل منتظر باشد، باید پارسایی پیشه کند و متخلق به مکارم اخلاق گردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰۰.</ref>.
*[[امام جعفر صادق]] {{ع}} نیز فرمود: "هرکس بخواهد در شمار منتظران حقیقی آن عدل منتظر باشد، باید پارسایی پیشه کند و متخلق به مکارم اخلاق گردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰۰.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==== جستارهای وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل‌های وابسته}}
* [[آرماگدون]]
* [[آرماگدون]]

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۰

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • در روایات، استقامت در دین، پارسایی و تخلق به مکارم اخلاق از ویژگی‌های منتظران حقیقی شمرده شده است. پیامبر گرامی اسلام (ص) در تجلیل از مقام شامخ منتظران حقیقی خطاب به صحابه فرمود: "شما اصحاب من هستید، لکن برادران من مردمی هستند که در آخر الزمان می‌آیند." آن‌گاه در مقام توصیف اوج مجاهدت و تدین ایشان می‌فرماید: هریک از ایشان، بیش از [کسی که بر زجر] پوست کندن درخت خار با دست خالی در شب تاریک یا نگهداری آتش سوزان چوب درخت تاغ در کف دست [صبر می‌کند]، در دینداری خود استقامت می‌ورزد. به راستی که آنان چراغ‌های هدایت در شب‌های ظلمانی هستند[۱].
  • امام جعفر صادق (ع) نیز فرمود: "هرکس بخواهد در شمار منتظران حقیقی آن عدل منتظر باشد، باید پارسایی پیشه کند و متخلق به مکارم اخلاق گردد[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰۰.