امام زمان بودن به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[امام]] به‌معناى [[پیشوا]] و مقتدا است و در اصطلاح [[امامیه]]، پیشواى [[معصوم]] و [[منصوب]] از طرف [[خدا]] است که [[مقام]] [[ریاست]] عامّه را دارا مى‌باشد. "[[امام زمان]]"، متخذ از کلمه "[[صاحب الزمان]]" است که در [[ادعیه]] و [[زیارات]] آمده است. در زیارتى که هرروز بعد از [[نماز صبح]]، [[حضرت ولى عصر]] {{ع}} به آن [[زیارت]] مى‌شود آمده است: {{عربی|"اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ. . . "}}. [[آیت الله]] [[وحید خراسانی]] درباره کلمه "[[امام زمان]]" چنین مى‌گوید: اگر درباره اضافه شدن کلمه "[[صاحب]] و [[امام]]" به "زمان" [[اندیشه]] کنید و در این‌که آن [[حضرت]]، جلوى زمان و پیش از زمان است و زمان، پشت سر اوست [[فکر]] کنید، تمام کمال [[معرفت]] را نسبت به [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} پیدا مى‌کنید. زیرا اصلا هیچ تعبیرى ادقّ‌ از این تعبیر نیست و این تعبیر، فقط‍‌ نسبت به [[حضرت]] [[حجت]] {{ع}} و در خصوص آن [[حضرت]] است. اگر کسى عمق این مطلب را بفهمد، خواهد دانست که چرا [[امام زمان]] {{ع}} پیر نمى‌شود. آن [[حضرت]] هم مقدّم بر "زمانیات" است و هم مقدّم بر "زمان"، و [[امامت]] زمان ممکن نیست مگر آنکه به سرحدّ تجرّدى برسد که بتواند تمام زمان را [[امامت]] کند و آن‌چه همه فحول [[بشر]] را گیج کرده این است که او به مرحله تجرّدى است که تمام زمان را [[امامت]] مى‌کند و درعین‌حال، متجسّد است و اجتماع این تجسّد با آن تروّح، و آن تروّح با این تجسّد، از خصوصیات [[حضرت حجت]] {{ع}} است. [[امام]] است براى زمان.