علل گرایش به غلو چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]]] :::::: +]]]] )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان منبعشناسی جامع}} +{{پایان منبع جامع}})) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای غلو|مقالهشناسی غلو]]؛ | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای غلو|مقالهشناسی غلو]]؛ | ||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای غلو|پایاننامهشناسی غلو]]. | * [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای غلو|پایاننامهشناسی غلو]]. | ||
{{پایان | {{پایان منبع جامع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۰
علل گرایش به غلو چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ غلو |
مدخل اصلی | غلو |
علل گرایش به غلو چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث غلو است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی غلو مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مصطفی سلیمانیان در کتاب «مقامات امامان» در اینباره گفته است:
«برای غلو علتها و زمینههای مختلفی ذکر شده است که برخی از آنها از این قرار است[۱]:
- جهل مردم به معارف دینی و مقامات امامان[۲].
- دوست داشتن زیاد. از نظر روانی، کسی که شخصیتی را خیلی دوست دارد خیلی سریعتر و راحتتر مطالب غالیانه و افراطی را درباره فضائل آن شخص میپذیرد[۳].
- فرصتطلبی و جاهطلبی عدهای فاسق که از محبت شیعیان سوء استفاده کرده و با حرفهای غلوآمیز فرقهسازی کرده و خود را منسوب به امامان میکردند تا با جذب طرفدارانی برای خود، بهرههای دنیوی و مالی ببرند؛ مثل ابوالخطاب، مغیرة بن سعید، ابومنصور عجلی و...[۴].
- میل به گناه و هوس و شهوت، به این بهانه که در سایه ولایت امامان هر کاری را میتوان انجام داد.
- گاهی رسوخ افکار غلوآمیز مربوط به گذشته در ذهن و دل مردم، زمینه را برای پذیرش چنین غلوهایی فراهمتر میکند.
- کمظرفیت بودن افراد و توجه نداشتن به عظمت خداوند متعال[۵].[۶]
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع غلو
پانویس
- ↑ غایان، ص۴۳ تا ۵۰.
- ↑ عیون أخبار الرضا(ع)، ص۳۲۶؛ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۷۱، ح۱۹ و ۲۰.
- ↑ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۸۸، ح۴۴.
- ↑ بحارالأنوار، ج۸۵، ص۳۱۸؛ الغلو و الفرق الغالیه فی الحضارة الاسلامیه، ص۱۵.
- ↑ الاحتجاج، ص۲۴۲؛ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۷۳، ح۲۰.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۴۴.