اطاعت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۶

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

اطاعت به معنای پیروی و فرمانبرداری، یکی از وظایف امّت در برابر اوامر خدا و رسول و اولی الأمر است^[۱].

"الاطاعة"، مصدر فعل "اطاع"^[۲]، در لغت به معنای فرمان‌برداری، فرمان بردن، طاعت، فرمان‌بری، انقیاد، تسلیم‌شدگی، فروتنی و تواضع است^[۳]. فراهیدی در کتاب العین، اطاعت را انقیاد ترجمه کرده است^[۴].

↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۸۲.
↑ ر.ک: اسماعیل بن عباد (صاحب بن عباد)، المحیط فی اللغة، ج۲، ص۱۲۰.
↑ ر.ک: علی اکبر دهخدا، لغت‌نامه، زیر نظر محمد معین و سیدجعفر شهیدی، ج۲، ص۲۴۳۷-۲۴۳۸؛ محمد معین، فرهنگ فارسی، ج۱، ص۲۹۶.
↑ ر.ک: خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۲۰۹.
↑ جعفرپیشه‌ فرد، مصطفی، دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۵۲۷ - ۵۳۵

@@ خط ۱۱۹: / خط ۱۱۹: @@
 * [[وجوب اطاعت امام]]
 * [[وقت اطاعت]]
-{{پایان مدخل‌های وابسته}}
+{{پایان مدخل‌ وابسته}}
 == منابع ==