افضلیت امام از دیدگاه زیدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

افضلیت امام از دیدگاه زیدیه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۳

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - ']]،' به '، [['

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 برخی از دانشمندان [[زیدی]] تصریح کرده‌اند که اگر چه امامت افضل اولویت دارد، ولی اگر مفضول نیز دارای [[شرایط امامت]] باشد، می‌توان به [[امامت]] او [[رضایت]] داد<ref>ر.ک: ابراهیم بن محمد مؤیدی، الاصباح علی المصباح، ص۱۸۰.</ref>.
 همچنین برخی دانشمندان زیدی در سده‌های میانه با ارائه دیدگاه [[امامیه]] درباره [[لزوم افضلیت امام]]، این دیدگاه را [[نادرست]] خوانده و [[فرقه]] زیدیه را در این مسئله با امامیه [[مخالف]] می‌دانند. به [[باور]] [[یحیی]] بن [[حمزه]] [[علوی]]:
-اول. آنچه امامت یک امام را صحیح می‌سازد، برخورداری از صفات نه‌گانه است؛ یعنی [[حریت]]، [[بلوغ]]، [[عقل]]، ذکوریت، [[مجتهد]] بودن در [[دین]]، [[تدبیر]]،[[ شجاعت]]، [[عدالت]] و قرشیت. داشتن این صفات برای صحت امامت کافی است و افضلیت [[شرط امامت]] نمی‌باشد؛
+اول. آنچه امامت یک امام را صحیح می‌سازد، برخورداری از صفات نه‌گانه است؛ یعنی [[حریت]]، [[بلوغ]]، [[عقل]]، ذکوریت، [[مجتهد]] بودن در [[دین]]، [[تدبیر]]، [[ شجاعت]]، [[عدالت]] و قرشیت. داشتن این صفات برای صحت امامت کافی است و افضلیت [[شرط امامت]] نمی‌باشد؛
 دوم. در نظر بگیریم که در منطقه‌ای سه نفر هستند که یکی در [[تقوا]] و دیگری در [[علم]] و نفر آخر نیز در [[سیاست]] از دیگران [[برتر]] است. در اینجا [[گزینش]] هریک از این سه نفر، به معنای جواز [[امامت مفضول]] است<ref>یحیی بن حمزه علوی، التمهید فی شرح معالم العدل و التوحید، ج۲، ص۵۶۶-۵۶۷.</ref>.