ابو سلیمان مرعشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> ==مقدمه==' به '</div> ==مقدمه==')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط =  [[ابو سلیمان مرعشی در تاریخ اسلامی]] - [[ابو سلیمان مرعشی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ابو سلیمان مرعشی در تاریخ اسلامی]] - [[ابو سلیمان مرعشی در تراجم و رجال]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۵

مقدمه

ابو سلیمان مرعشی[۱]، از تابعین اصحاب پیامبر(ص) و از یاران امیر مؤمنان(ع) بود که در جنگ نهروان در رکاب آن حضرت مجاهدت کرد.

خطیب بغدادی از ابو سلیمان نقل می‌کند که گفت:... قبل از آغاز جنگ نهروان، امیرالمؤمنین(ع) به اصحاب فرمود: "شما آغازگر جنگ نباشید"[۲]. تا آن‌که خوارج شروع به تیراندازی کرده و نبرد را آغاز کردند. در این میان شخصی گفت: ای امیرمؤمنان! آنان تیراندازی کردند، اجازه دهید تا ما هم جنگ را شروع کنیم. به دنبال این سخن، حضرت فرمان جنگ را صادر کرد، لکن در ابتدای نبرد، خوارج حمله شدیدی را متوجه سپاه امام(ع) کردند و بار دوم حمله شدیدتر شد و در مرتبه سوم حمله به قدری سهمگین بود که همه فکر می‌کردند سپاه امام(ع) شکست خواهد خورد، در این میان ناگهان حضرت فریاد برآورد و سپاهیان را برای جنگ با نهروانیان تشویق کرد و فرمود: "سوگند به خدایی که حبه را از دل زمین شکافت و انسان را خلق کرد، از میان شما ده نفر کشته نمی‌شود و از آنان نیز بیش از ده نفر باقی نخواهد ماند"[۳].

این سخن حضرت چون به گوش سپاهیان امام(ع) رسید، گویا بشارت و قوت قلبی برای آنان بود، لذا آن چنان به خوارج حمله کردند که همه آنان را به جز ده نفر تمامی آنان را کشتند و سپاه خوارج را درهم شکستند[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. احتمال دارد «ابو سلیمان»، کنیه «خلید بن عبدالله» باشد.
  2. «لاَ تَبْدَءُوا»
  3. «و الذی فلق الحبة، و برأ السمة، لا یقتلون منکم عشرة، و لا یبقی منهم عشرة»
  4. تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۶۵ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۷۴.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۱۵-۱۱۶.