ابوزعنه شاعر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:1100558.jpg' به 'پرونده:IM009657.jpg') |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوزعنه شاعر در تراجم و رجال]] - [[ابوزعنه شاعر در تاریخ اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوزعنه شاعر در تراجم و رجال]] - [[ابوزعنه شاعر در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۰
مقدمه
وی از تیره جُشَم از قبیله خزرج است[۱]. ابن عبدالبر[۲] ابوزعبه، ابن منظور[۳]، ابوغبه، و ابن جوزی [۴] ابوزعمه آورده‌اند. ولی ابن ماکولا[۵] و دیگران[۶] ابوزعنه گفته‌اند و ابن اثیر[۷] نظر ابن ماکولا را صحیح دانسته است. نام او را به اختلاف چنین گفته‌اند: عامر بن کعب بن عمرو بن خدیج[۸]، کعب بن عامر یا کعب بن عمرو و یا عبد الله بن عمرو بن خدیج خزرجی انصاری[۹]. ابن اسحاق[۱۰] او را ابوزعنة بن عبدالله بن عمرو بن عتبه گفته است. به هر حال وی به کثیه مشهور است. واقدی[۱۱] و ابن هشام[۱۲] به حضور او در جنگ أحد اشاره کرده‌اند. ابن حجر[۱۳] بر اساس گفته ابن عبدالبر، نقل می‌کند که طبری، ابوزعنه را از بدری‌ها شمرده است. البته ابن حجر اشتباه کرده؛ زیرا در متن موجود الاستیعاب، طبری او را از احدی‌ها دانسته و ذهبی[۱۴] نیز بر اساس همان بیان ابن عبدالبر، نقل کرده که طبری او را از شرکت کنندگان در احد نام برده است.
ابوزعنه شاعر بود و در جنگ احد سوار بر اسبش که هرم (یا هزم) نام داشت[۱۵] چنین می‌سرود: "من ابوزعنه‌ام که با (اسبم) هزم می‌تازم و مرا چیزی که موجب رسوایی‌ام شود جلودار نیست، مگر درد و ألّم. همانا این (ابوزعنه) خزرجی است که از شرافت تیرة جشم حمایت می‌کند".
ابن منظور[۱۶] مصرعی دیگر بر این سه مصرع افزوده است. وقتی مسلمانان در احد شکست خوردند، به علت ترس و به هم ریختگی اوضاع، گاه بدون توجه به روی یکدیگر شمشیر می‌کشیدند. در این میان، ابوزعنه دو زخم بر ابوبرده وارد کرد و گفت: بگیر که من ابوزعنه‌ام. از آن پس هرگاه ابوبرده با ابوزعنه روبه رو می‌شد به او می‌گفت: ببین با من چه کردی؟ او می‌گفت: تو خود نیز بدون توجه، اسید بن حضیر را مجروح ساختی و به هر حال این زخم‌ها در راه خدا بوده است. این موضوع به پیامبر(ص) رسید و فرمود: "ای ابوبرده! این در راه خدا بوده و اجر تو با خداست. مثل آن است که از مشرکان کسی تو را زخمی کرده باشد و هر کس چنین کشته شود شهید است"[۱۷].[۱۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۱۷۴.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۵.
- ↑ ابن منظور، ج۱۲، ص۱۳۹.
- ↑ ۲۱۳ براساس نظر دارقطنی.
- ↑ ابن ماکولا، ج۴، ص۸۲.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۱۸؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۲۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۱۸.
- ↑ و نه حدی که در انصار فقط خدیج است؛ ر.ک: ابن ماکولا، ج۲، ص۳۹۹.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۵؛ ابن جوزی، ص۲۱۴؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۸۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۱۸؛ ذهبی، ج۲، ص۱۶۸؛ ابن حجر، ج۳، ص۴۸۳ و ج۵، ص۴۵۴ و ج۷، ص۱۲۹.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۱۷۴.
- ↑ ج۱، ص۲۳۳.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۱۷۴.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۲۹.
- ↑ ذهبی، ج۲، ص۱۶۸.
- ↑ فیروز آبادی، ج۴، ص۱۸۹.
- ↑ ابن منظور، ج۱۲، ص۱۳۹.
- ↑ واقدی، ج۱، ص۲۳۳.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوزعنه شاعر»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۱۱-۳۱۲.