اعتکاف: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اعتکاف در قرآن]] - [[اعتکاف در فقه اسلامی]] - [[اعتکاف در معارف و سیره رضوی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اعتکاف در قرآن]] - [[اعتکاف در فقه اسلامی]] - [[اعتکاف در معارف و سیره رضوی]]</div> | ||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اعتکاف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۴
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اعتکاف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
اعتکاف یعنی در جایی برای مدتی ماندن جهت عبادت. به کسی که در مسجد یا معبدی برای عبادت میماند، عاکف و معتکف گویند.
پیامبر خدا(ص) ده روز آخر ماه رمضان را در مسجد میماند و شبها به عبادت میپرداخت. اعتکاف در ماه رمضان یا مواقع دیگر صورت میگیرد.
رایجترین اعتکاف در ماه رجب، روزهای ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ از این ماه است که به "ایّام البیض" (روزهای روشن و نورانی) معروف است و معتکفین در مساجد جامع شهرها مستقرّ میشوند و روزه میگیرند و در عصر روز سوّم دعاها و تلاوتها و نمازهای خاصّی صورت میگیرد که به "اعمال ام داود" مشهور است و جزئیات آن در کتب دعا آمده است و احکام و آداب و شرایط خاصّی دارد.
اعتکاف، فرصتی برای نیایش و خلوت با خدا و دوری از اشتغالات روزمرّه و پاک ساختن روح و توبه و قرب به خداست[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۸.