بشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
خط ۷: خط ۷:


*فرقه‌ای از [[غلات شیعه]] و شاخه‌ای از [[فرقه]] [[واقفیه]] می‌باشد. این گروه [[سلسله]] [[امامان]] را به [[موسی بن جعفر]]{{ع}} پایان یافته، می‌دانند و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و بر این باورند که [[امام]] موسی بن جعفر{{ع}} در [[زندان هارون الرشید]] [[زندانی]] نگردیده و در آنجا [[شهید]] نشده است؛ بلکه ایشان زنده و غایب هستند و روزی باز خواهد گشت<ref>معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref>
*فرقه‌ای از [[غلات شیعه]] و شاخه‌ای از [[فرقه]] [[واقفیه]] می‌باشد. این گروه [[سلسله]] [[امامان]] را به [[موسی بن جعفر]]{{ع}} پایان یافته، می‌دانند و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و بر این باورند که [[امام]] موسی بن جعفر{{ع}} در [[زندان هارون الرشید]] [[زندانی]] نگردیده و در آنجا [[شهید]] نشده است؛ بلکه ایشان زنده و غایب هستند و روزی باز خواهد گشت<ref>معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۷

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

  • فرقه‌ای از غلاة شیعه و شاخه‌ای از فرقه واقفیه -شیعیان هفت‌امامی- و مفوضه هستند. مهم‌ترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب امامت است. آنان سلسله امامان را به امام موسی بن جعفر (ع) پایان یافته می‌دانند و معتقدند: امام در زندان هارون الرشید زندانی نگردیده و در آن‌جا نمرده است، بلکه زنده و غایب است، و روزی بازمی‌گردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر (ع) و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار می‌کنند. این فرقه معتقدند که حضرت موسی بن جعفر (ع)، "قائم" است و "مهدی"، و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز می‌گردد و رجعت می‌کند[۱].[۲].

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۸.
  3. معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.
  4. محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۵۵.