جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==جایگاه [[حدیثی]] [[راوی]]== | ==جایگاه [[حدیثی]] [[راوی]]== | ||
ستایشی از ابراهیم بن محمد بن هارون در [[کتب رجالی]] متقدم [[شیعه]] دیده نمیشود و تنها [[رجالیان]] متأخری همانند [[محقق اردبیلی]]<ref>{{عربی|ابراهیم بن محمد بن هارون روی صالح بن سعید عنه عن أبی جعفر{{ع}}فی [فی] فی باب الدعاء للعلل والأمراض}}؛ (جامع الرواة، ج۱، ص۳۳).</ref>، [[آیتالله]] خویی<ref>ر. ک: معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۶۲، ش۲۷۸.</ref>، [[علامه مامقانی]]<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۴، ص۳۵۸، ش۵۵۱.</ref> و مرحوم [[نمازی شاهرودی]]<ref>ر.ک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۵، ش۴۸۹.</ref> نام وی را به جهت آنکه در [[سند روایت]] کافی قرار گرفته، ثبت کردهاند، که اتحادش را با مترجم له منتفی دانستیم؛ | ستایشی از ابراهیم بن محمد بن هارون در [[کتب رجالی]] متقدم [[شیعه]] دیده نمیشود و تنها [[رجالیان]] متأخری همانند [[محقق اردبیلی]]<ref>{{عربی|ابراهیم بن محمد بن هارون روی صالح بن سعید عنه عن أبی جعفر{{ع}}فی [فی] فی باب الدعاء للعلل والأمراض}}؛ (جامع الرواة، ج۱، ص۳۳).</ref>، [[آیتالله]] خویی<ref>ر. ک: معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۶۲، ش۲۷۸.</ref>، [[علامه مامقانی]]<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۴، ص۳۵۸، ش۵۵۱.</ref> و مرحوم [[نمازی شاهرودی]]<ref>ر.ک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۵، ش۴۸۹.</ref> نام وی را به جهت آنکه در [[سند روایت]] کافی قرار گرفته، ثبت کردهاند، که اتحادش را با مترجم له منتفی دانستیم؛ لکن دو نکته درباره مترجم له یادآوری میشود: | ||
#[[شیخ صدوق]] با واسطه از ایشان در حدود (۱۸۷) روایت نقل کرده است<ref>ر.ک: عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۲۴ - ۴۹ {{عربی|باب ما جاء عن الرضا{{ع}} من الأخبار المجموعة}}، ح۴ - ۱۹۰.</ref>. | #[[شیخ صدوق]] با واسطه از ایشان در حدود (۱۸۷) روایت نقل کرده است<ref>ر.ک: عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۲۴ - ۴۹ {{عربی|باب ما جاء عن الرضا{{ع}} من الأخبار المجموعة}}، ح۴ - ۱۹۰.</ref>. | ||
#بر پایه بررسی مضامین [[روایات]] ایشان، برخی از آنها درباره [[فضائل اهل بیت]]{{عم}} به ویژه [[برتری]] [[حضرت]] [[امیر مؤمنان]]، علی{{ع}} و [[لعن]] و [[عذاب]] [[دشمنان اهل بیت]]{{عم}} به خصوص [[قاتلان]] أبی عبدالله الحسین{{ع}} است؛ مانند:{{متن حدیث|وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ. وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِنَّ قَاتِلَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ{{ع}} فِي تَابُوتٍ مِنْ نَارٍ عَلَيْهِ نِصْفُ عَذَابِ أَهْلِ الدُّنْيَا وَ قَدْ شُدَّتْ يَدَاهُ وَ رِجْلَاهُ بِسَلَاسِلَ مِنْ نَارٍ مُنَكَّسٌ فِي النَّارِ حَتَّى يَقَعَ فِي قَعْرِ جَهَنَّمَ وَ لَهُ رِيحٌ يَتَعَوَّذُ أَهْلُ النَّارِ إِلَى رَبِّهِمْ مِنْ شِدَّةِ نَتْنِهِ وَ هُوَ فِيهَا خَالِدٌ ذَائِقُ الْعَذَابِ الْأَلِيمِ مَعَ جَمِيعِ مَنْ شَايَعَ عَلَى قَتْلِهِ {{متن قرآن|كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ}}<ref>آنان را که به آیات ما کفر ورزیدند به زودی در آتشی (دردناک) میافکنیم؛ هرگاه که پوست تنشان بریان گردد بر آنان پوستهایی تازه جایگزین میگردانیم تا عذاب را بچشند؛ بیگمان خداوند پیروزمندی فرزانه است سوره نساء، آیه ۵۶.</ref> بَدَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمُ الْجُلُودَ حَتَّى يَذُوقُوا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ سَاعَةً وَ يُسْقَوْنَ مِنْ حَمِيمِ جَهَنَّمَ فَالْوَيْلُ لَهُمْ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ تَعَالَى فِي النَّارِ}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۷، ح۱۷۸ و ۱۸۳.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۵۰۳-۵۰۴.</ref> | #بر پایه بررسی مضامین [[روایات]] ایشان، برخی از آنها درباره [[فضائل اهل بیت]]{{عم}} به ویژه [[برتری]] [[حضرت]] [[امیر مؤمنان]]، علی{{ع}} و [[لعن]] و [[عذاب]] [[دشمنان اهل بیت]]{{عم}} به خصوص [[قاتلان]] أبی عبدالله الحسین{{ع}} است؛ مانند:{{متن حدیث|وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ. وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِنَّ قَاتِلَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ{{ع}} فِي تَابُوتٍ مِنْ نَارٍ عَلَيْهِ نِصْفُ عَذَابِ أَهْلِ الدُّنْيَا وَ قَدْ شُدَّتْ يَدَاهُ وَ رِجْلَاهُ بِسَلَاسِلَ مِنْ نَارٍ مُنَكَّسٌ فِي النَّارِ حَتَّى يَقَعَ فِي قَعْرِ جَهَنَّمَ وَ لَهُ رِيحٌ يَتَعَوَّذُ أَهْلُ النَّارِ إِلَى رَبِّهِمْ مِنْ شِدَّةِ نَتْنِهِ وَ هُوَ فِيهَا خَالِدٌ ذَائِقُ الْعَذَابِ الْأَلِيمِ مَعَ جَمِيعِ مَنْ شَايَعَ عَلَى قَتْلِهِ {{متن قرآن|كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ}}<ref>آنان را که به آیات ما کفر ورزیدند به زودی در آتشی (دردناک) میافکنیم؛ هرگاه که پوست تنشان بریان گردد بر آنان پوستهایی تازه جایگزین میگردانیم تا عذاب را بچشند؛ بیگمان خداوند پیروزمندی فرزانه است سوره نساء، آیه ۵۶.</ref> بَدَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمُ الْجُلُودَ حَتَّى يَذُوقُوا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ سَاعَةً وَ يُسْقَوْنَ مِنْ حَمِيمِ جَهَنَّمَ فَالْوَيْلُ لَهُمْ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ تَعَالَى فِي النَّارِ}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۷، ح۱۷۸ و ۱۸۳.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۵۰۳-۵۰۴.</ref> |