شئون پیامبر خاتم چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-رده:پرسش‌ +رده:پرسش)؛ زیباسازی)
جز (جایگزینی متن - 'پرسش)|بانک جمع' به 'پرسش)|بانک جامع')
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی        = [[عصمت (پرسش)|بانک جمع پرسش و پاسخ عصمت]]
| موضوع اصلی        = [[عصمت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ عصمت]]
| موضوع فرعی        = [[شئون پیامبر]] خاتم چیست؟
| موضوع فرعی        = [[شئون پیامبر]] خاتم چیست؟
| تصویر            = 110059.jpg
| تصویر            = 110059.jpg

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۶

شئون پیامبر خاتم چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ عصمت
مدخل اصلیعصمت

شئون پیامبر خاتم چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث عصمت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی عصمت مراجعه شود.

پاسخ نخست

ابراهیم صفرزاده

آقای صفرزاده در کتاب «عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی» در این‌باره گفته است:

«نبی اکرم چند شأن و وظیفه دارد:

  1. رسالت و نبوت که اقتضا می‌کند پیامبر اکرم(ص) پیام‌آور دین و مبلغ وحی و شریعت برای بشریت باشد.
  2. زعامت و رهبری سیاسی جامعه، البته این شأن و وظیفه تأکید و توجه بر موقعیت را اقتضا می‌کند، زیرا رهبر نمی‌تواند بدون توجه به شرایط عینی و موقعیت واقعی به انجام مسئولیت خود بپردازد که از آن به حکم ولایی یا حکومتی و در تعابیر بعضی از فقهای بزرگ، وابسته به موقعیت زمانی تعبیر شده است.
  3. قضاوت و رسیدگی به دعاوی مردم که اقتضای صدور حکم ناظر به مورد است، اگرچه عناصر جهان‌شمول دینی در آن لحاظ شده است[۱].
  4. شأن عادی و اجتماعی، انبیا مانند دیگران بشر بودند ﴿قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ[۲]، این امر باعث می‌شود مثل سایر مردم دارای افعال طبیعی از قبیل: خوردن، آشامیدن و پوشیدن باشند. اگرچه آنان بر اساس احکام جهان‌شمول و ثابت الهی عمل می‌کردند، لکن این امر باعث نمی‌شد که رویه عادی و اجتماعی زندگیشان غیرمتعارف و گسیخته از غرایز انسانی و عرف و آداب و رسوم و فرهنگ روزگارشان باشند، لذا امور عادی و اجتماعی آنان برگرفته از فرهنگ خودشان بود[۳]»[۴].

پرسش‌های وابسته


منبع‌شناسی جامع عصمت

پانویس

  1. پژوهشی در عصمت معصومان، ص۲۸۰؛ المیزان، ج۴، ص۳۸۸؛ ر.ک: راه و راهنما‌شناسی، ج۴، ص۲۰۲-۲۰۸.
  2. «بگو: جز این نیست که من هم بشری چون شمایم» سوره کهف، آیه ۱۱۰.
  3. ر.ک: مبانی کلامی اجتهاد، ص۳۹۸-۴۰۱.
  4. صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۱۳۰.