تفسیر آدم بن ابی‌ایاس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳: خط ۳:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[اسماعیل پاشا]]، [[ آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]] را از مؤلفان به شمار آورده و گفته است: وی [[تفسیر القرآن]] را تألیف کرده<ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱.</ref> و با این عبارت از وجود این [[تفسیر]] خبر داده است. [[حاج خلیفه]] نیز با ذکر آدم بن ابی ایاس در شمار مؤلفانی که کتاب‌های تفسیری‌شان دربردارنده اقوال [[صحابه]] و [[تابعین]] می‌باشد، به وجود این تفسیر اشاره کرده است<ref>ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۵.</ref>
[[اسماعیل پاشا]]، [[آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]] را از مؤلفان به شمار آورده و گفته است: وی [[تفسیر القرآن]] را تألیف کرده<ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱.</ref> و با این عبارت از وجود این [[تفسیر]] خبر داده است. [[حاج خلیفه]] نیز با ذکر آدم بن ابی ایاس در شمار مؤلفانی که کتاب‌های تفسیری‌شان دربردارنده اقوال [[صحابه]] و [[تابعین]] می‌باشد، به وجود این تفسیر اشاره کرده است<ref>ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۱: خط ۱۱:


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
*[[آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]]
* [[آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]]


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]]
[[رده:تفسیر آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]]
[[رده:آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]]
[[رده:آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۷

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی است.

مقدمه

اسماعیل پاشا، آدم بن ابی‌ایاس عسقلانی را از مؤلفان به شمار آورده و گفته است: وی تفسیر القرآن را تألیف کرده[۱] و با این عبارت از وجود این تفسیر خبر داده است. حاج خلیفه نیز با ذکر آدم بن ابی ایاس در شمار مؤلفانی که کتاب‌های تفسیری‌شان دربردارنده اقوال صحابه و تابعین می‌باشد، به وجود این تفسیر اشاره کرده است[۲].[۳]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱.
  2. ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.
  3. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۵.