احمد بن سیار: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری]] از [[کاتبان]] [[آل طاهر]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و در شمار [[اصحاب]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} قرار داشت، <ref>رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.</ref> ولی از این بزرگواران [[روایت]] ننمود. روایتگرانی همچون [[محمد بن یحیی]]، [[علی بن محمد جبائی]]، [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[علی بن محمد بن بندار]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] [[احادیث]] سیاری را [[ضعیف]] و مُرسل، و [[عقاید]] او را [[فاسد]] دانسته‌اند.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]] می‌‌گوید: او قائل به [[تناسخ]] بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۲۹.</ref> [[کشی]] نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که [[بی‌اعتمادی]] [[امام جواد]]{{ع}} را نسبت به وی می‌‌رساند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.</ref> با وجود این، بعضی مانند [[محدث نوری]] با استناد به اینکه مرحوم [[کلینی]] در [[الکافی]] بسیار از او نقل کرده و ظاهر [[کلام]] [[نجاشی]] نیز عدم قبولِ [[تضعیف]] وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او [[اعتماد]] کامل دارند.<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> [[ابن حجر]] [[حیات]] وی را در اواخر [[قرن سوم]] دانسته،<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.</ref> ولی برخی منابع معاصر [[وفات]] او را در سال ۳۶۸ هـ ذکر کرده‌اند <ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> که با توجه به [[حیات]] وی در [[زمان امام جواد]]{{ع}}بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> | [[ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری]] از [[کاتبان]] [[آل طاهر]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و در شمار [[اصحاب]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} قرار داشت، <ref>رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.</ref> ولی از این بزرگواران [[روایت]] ننمود. روایتگرانی همچون [[محمد بن یحیی]]، [[علی بن محمد جبائی]]، [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[علی بن محمد بن بندار]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] [[احادیث]] سیاری را [[ضعیف]] و مُرسل، و [[عقاید]] او را [[فاسد]] دانسته‌اند.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]] می‌‌گوید: او قائل به [[تناسخ]] بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۲۹.</ref> [[کشی]] نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که [[بی‌اعتمادی]] [[امام جواد]]{{ع}} را نسبت به وی می‌‌رساند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.</ref> با وجود این، بعضی مانند [[محدث نوری]] با استناد به اینکه مرحوم [[کلینی]] در [[الکافی]] بسیار از او نقل کرده و ظاهر [[کلام]] [[نجاشی]] نیز عدم قبولِ [[تضعیف]] وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او [[اعتماد]] کامل دارند.<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> [[ابن حجر]] [[حیات]] وی را در اواخر [[قرن سوم]] دانسته،<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.</ref> ولی برخی منابع معاصر [[وفات]] او را در سال ۳۶۸ هـ ذکر کرده‌اند <ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> که با توجه به [[حیات]] وی در [[زمان امام جواد]]{{ع}}بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۶
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری از کاتبان آل طاهر[۱] و در شمار اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(ع) قرار داشت، [۲] ولی از این بزرگواران روایت ننمود. روایتگرانی همچون محمد بن یحیی، علی بن محمد جبائی، ابراهیم بن اسحاق احمر، علی بن محمد بن بندار و احمد بن محمد بن عیسی از او روایت کرده‌اند.[۳] رجال‌نویسان شیعه احادیث سیاری را ضعیف و مُرسل، و عقاید او را فاسد دانسته‌اند.[۴] محمد بن علی بن محبوب می‌‌گوید: او قائل به تناسخ بود.[۵] کشی نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که بی‌اعتمادی امام جواد(ع) را نسبت به وی می‌‌رساند.[۶] با وجود این، بعضی مانند محدث نوری با استناد به اینکه مرحوم کلینی در الکافی بسیار از او نقل کرده و ظاهر کلام نجاشی نیز عدم قبولِ تضعیف وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او اعتماد کامل دارند.[۷] ابن حجر حیات وی را در اواخر قرن سوم دانسته،[۸] ولی برخی منابع معاصر وفات او را در سال ۳۶۸ هـ ذکر کرده‌اند [۹] که با توجه به حیات وی در زمان امام جواد(ع)بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست [۱۰][۱۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
- ↑ رجال ابن داود، ص۲۲۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.
- ↑ لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.