مودت اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{اصلی|آیه مودت}}
{{اصلی|آیه مودت}}
*از مسائلی که در [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] [[یادآوری]] شده است، [[محبت]] [[امت]] به [[خاندان]] [[پیامبران]] است<ref>ر.ک. [[یحیی کبیر|کبیر، یحیی]]، [[جهان‌بینی و معارف تطبیقی (کتاب)|جهان‌بینی و معارف تطبیقی]]، ص ۳۰۵-۳۰۷.</ref>. بنابر [[نص]] [[قرآن کریم]]، مودت اهل بیت بر هر [[مسلمانی]] [[واجب]] است: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>. دو [[شأن نزول]] برای [[آیه]] بیان شده است، در [[شأن نزول]] اول که [[آیه]] مکی محسوب می‌‌شود، آمده است که روزی [[مشرکان]] [[مکه]] در جایی گرد آمدند و گفتند: «آیا [[محمد]] در برابر آنچه آورده است، مزدی می‌خواهد؟» این [[آیه]] در پاسخ آنان فرود آمد و [[مردم]] را بر [[مودت]] [[پیامبر]] و [[خویشاوندان]] [[مأمور]] ساخت<ref>ر.ک: تفسیر آیة المودة، ص۲۵؛ روح المعانی‌، ج۲۵، ص۳۰؛ المیزان‌، ج۱۸، ص ۴۳.</ref>. در [[شأن نزول]] دوم که [[مدنی]] بودن [[آیه]] از آن فهمیده می‌‌شود، [[نقل]] شده زمانی که [[پیامبر]]{{صل}} [[حکومت اسلامی]] را در [[مدینه]] برقرار رکد به دشواری‌های [[مالی]] دچار شد. [[انصار]] نزد او آمدند و [[اموال]] خویش را به [[حضرت]] عرضه کردند. در این هنگام [[آیه]] نازل<ref>مجمع البیان‌، ج۹، ص۲۹؛ تفسیر نمونه‌، ج۲۰، ص ۴۰۲</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۱.</ref>
*از مسائلی که در [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] [[یادآوری]] شده است، [[محبت]] [[امت]] به [[خاندان]] [[پیامبران]] است<ref>ر.ک. [[یحیی کبیر|کبیر، یحیی]]، [[جهان‌بینی و معارف تطبیقی (کتاب)|جهان‌بینی و معارف تطبیقی]]، ص ۳۰۵-۳۰۷.</ref>. بنابر [[نص]] [[قرآن کریم]]، مودت اهل بیت بر هر [[مسلمانی]] [[واجب]] است: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>. دو [[شأن نزول]] برای [[آیه]] بیان شده است، در [[شأن نزول]] اول که [[آیه]] مکی محسوب می‌‌شود، آمده است که روزی [[مشرکان]] [[مکه]] در جایی گرد آمدند و گفتند: «آیا [[محمد]] در برابر آنچه آورده است، مزدی می‌خواهد؟» این [[آیه]] در پاسخ آنان فرود آمد و [[مردم]] را بر [[مودت]] [[پیامبر]] و [[خویشاوندان]] [[مأمور]] ساخت<ref>ر.ک: تفسیر آیة المودة، ص۲۵؛ روح المعانی‌، ج۲۵، ص۳۰؛ المیزان‌، ج۱۸، ص ۴۳.</ref>. در [[شأن نزول]] دوم که [[مدنی]] بودن [[آیه]] از آن فهمیده می‌‌شود، [[نقل]] شده زمانی که [[پیامبر]]{{صل}} [[حکومت اسلامی]] را در [[مدینه]] برقرار رکد به دشواری‌های [[مالی]] دچار شد. [[انصار]] نزد او آمدند و [[اموال]] خویش را به [[حضرت]] عرضه کردند. در این هنگام [[آیه]] نازل<ref>مجمع البیان‌، ج۹، ص۲۹؛ تفسیر نمونه‌، ج۲۰، ص ۴۰۲</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۱.</ref>
*مراد از "[[مودت به قربی]]" که در [[آیه]] ذکر شده است [[دوستی]] با [[خویشاوندان پیامبر]]{{صل}} یعنی [[عترت]] و [[اهل بیت]] است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۳.</ref>. این [[خویشاوندان]] همان کسانی‌اند که [[آیه تطهیر]]<ref>{{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت  هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> در مورد آنان نازل شده است. [[ابن عباس]] می‌‌گوید: زمانی که آیۀ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}} نازل شد، از [[پیامبر]]{{صل}} سؤال شد: [[خویشاوندان]] تو که [[مودت]] آنان بر ما [[واجب]] شده، چه کسانی‌اند؟ [[حضرت]] فرمودند: «[[علی]]{{ع}}، [[فاطمه]]{{س}} و دو پسر آنها»<ref>المناقب، حدیث ۲۶۳.</ref>.<ref>ر.ک. [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ص۹۴.</ref>
*مراد از "[[مودت به قربی]]" که در [[آیه]] ذکر شده است [[دوستی]] با [[خویشاوندان پیامبر]]{{صل}} یعنی [[عترت]] و [[اهل بیت]] است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۳.</ref>. این [[خویشاوندان]] همان کسانی‌اند که [[آیه تطهیر]]<ref>{{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت  هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> در مورد آنان نازل شده است. [[ابن عباس]] می‌‌گوید: زمانی که آیۀ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}} نازل شد، از [[پیامبر]]{{صل}} سؤال شد: [[خویشاوندان]] تو که [[مودت]] آنان بر ما [[واجب]] شده، چه کسانی‌اند؟ [[حضرت]] فرمودند: «[[علی]]{{ع}}، [[فاطمه]]{{س}} و دو پسر آنها»<ref>المناقب، حدیث ۲۶۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۳۹-۵۴۹.</ref>


==مودت اهل بیت از منظر [[روایات]]==
==مودت اهل بیت از منظر [[روایات]]==
خط ۵۰: خط ۵۰:
# [[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']]
# [[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']]
# [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]
# [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]

نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۳

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت و وظایف امت نسبت به اهل بیت است. "مودت اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مودت اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

چیستی مودت اهل بیت(ع)

مودت اهل بیت در قرآن

مقالهٔ اصلی: آیه مودت

مودت اهل بیت از منظر روایات

  1. فردی از پیامبر اکرم(ص) سؤال کرد: دوست خدا کیست تا با او دوستی کنم و دشمن او کیست تا با او دشمنی کنم؟ حضرت در پاسخ، به امیرالمؤمنین(ع) اشاره کرد و فرمود: «دوست امیرالمؤمنین(ع) دوست خداست، پس با او دوستی کن و دشمن ایشان دشمن خداست، پس با او دشمن باش»[۱۶].[۱۷]
  2. همچنین در روایتی دیگر فرمودند: «من دوست دارم هر کس را که آنان را دوست بدارد و دشمنم با کسی که آنان را دشمن بدارد»[۱۸].[۱۹]
  3. امیرمؤمنان(ع) فرمود: شنیدم رسول خدا(ص) می‌‌فرماید: «من سرور فرزندان حضرت آدم هستم و تو ‌ای علی و امامان پس از تو سروران امت من هستید. هرکس ما را دوست بدارد خدا را دوست داشته است و هرکس بغض و کینه ما را داشته باشد بغض و کینه خدا را دارد و هرکس ولایت ما را دارد ولایت خدا را داشته است و هرکس ما را دشمن بدارد خدا را دشمن داشته است و هرکس از ما اطاعت کند خدا را اطاعت کرده است و هرکس عصیان ما کند خدا را عصیان کرده است»[۲۰].[۲۱]
  4. رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: «اولاد خود را بر سه خصلت تربیت کنید: دوستی پیامبرتان، دوستی اهل بیتش و قرائت قرآن»[۲۲].[۲۳]

همسانی مودت اهل بیت با مودت خداوند

آثار مودت اهل بیت

جلوه‌های عملی مودت اهل بیت

  1. ترویج فضایل اهل بیت(ع): امام صادق(ع) به عبدالله بن جندب می‌فرمایند: «خدا رحمت کند قومی را که چراغ و مشعل بودند. مردمان را، با اعمال خود و تلاش خود، به سوی ما دعوت می‌کردند و همه قدرت خویش را بکار می‌بردند»[۳۵]. البته در ترویج فضائل اهل بیت(ع) و دعوت مردم به سوی آنها نباید از حد اعتدال خارج شده و به غلو برسیم؛ همان‌گونه که امام صادق(ع) فرمودند: «مبادا درباره ما غلوّ کنید، بدانید ما بندگان مورد توجه خداییم و در فضل ما هر چه خواستید بگویید»[۳۶].
  2. احساس تألم و اندوه در مصایب اهل بیت(ع): ذکر مناقب اهل بیت(ع) و احساس تألم و اندوه در مصایب آنان از جلوهای مودت به آنها و بغض به دشمنان آنهاست. امیرمؤمنان فرمودند: «خداوند شیعیانی برای ما برگزیده است که در شادی ما شاد و در غم ما غمگین‌اند و مال و جانشان را در راه ما هزینه می‌کنند. آنان از ما و به سوی مایند»[۳۷].[۳۸]
  3. تبعیت و اطاعت از اهل بیت(ع): نمی‌توان ادعای محبت و مودت ذوی القربی را داشت و از سوی دیگر از آنها تبعیت نکرد[۳۹]، زیرا مودّت، تنها محبت قلبی نیست، بلکه فرمانبرداری محبّانه و اطاعت مطلق از مقام ولایت آنان است و تنها امر تشریفاتی و اخلاقی نیست، بلکه فریضۀ الهی است[۴۰]. بنابراین، بزرگترین جلوۀ ابراز مودّت نسبت به ایشان، پذیرش رهبری و امامت آنان و مقدم داشتن ایشان بر دیگران و حجّت شمردن قول و فعل آنان است و وقتی مودّت، واجب الهی باشد، اطاعت نیز تکلیف الهی است و شایستگی و برتری همه جانبۀ آنان معیار لزوم اطاعت است[۴۱].

تأکید بر مودت خاص نسبت به امام عصر(ع)

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع اهل بیت

منابع

  1. پرونده:34532.jpg مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت
  2. دانشنامه نهج البلاغه ج۱
  3. ربانی گلپایگانی، علی، مقاله «اهل بیت»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر
  5. فرهنگ شیعه
  6. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی
  7. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت
  8. میرباقری، سید محمد حسین، وظایف منتظران
  9. کبیر، یحیی، جهان‌بینی و معارف تطبیقی
  10. محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره

پانویس

  1. ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ص ۲۲۲- ۲۲۸؛ انتظار و منتظران، ص ۲۰۱-۲۰۹؛ سلیمیان، خدامراد، بایسته‌های عصر چشم به راهی، ص؟؟؟
  2. ↑ «وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۰.
  3. ↑ ر.ک: مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۱.
  4. ↑ ر.ک. میرباقری، سید محمد حسین، وظایف منتظران ص ۷۹-۹۱.
  5. ↑ ر.ک: مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۱.
  6. ↑ ر.ک. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۹۵.
  7. ↑ ر.ک. کبیر، یحیی، جهان‌بینی و معارف تطبیقی، ص ۳۰۵-۳۰۷.
  8. ↑ «بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.
  9. ↑ ر.ک: تفسیر آیة المودة، ص۲۵؛ روح المعانی‌، ج۲۵، ص۳۰؛ المیزان‌، ج۱۸، ص ۴۳.
  10. ↑ مجمع البیان‌، ج۹، ص۲۹؛ تفسیر نمونه‌، ج۲۰، ص ۴۰۲
  11. ↑ ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۵۱.
  12. ↑ ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۵۳.
  13. ↑ ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.
  14. ↑ المناقب، حدیث ۲۶۳.
  15. ↑ ربانی گلپایگانی، علی، مقاله «اهل بیت»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۵۳۹-۵۴۹.
  16. ↑ «وَلِیُّ هَذَا وَلِیُّ اللَّهِ فَوَالِهِ وَ عَدُوُّ هَذَا عَدُوُّ اللَّهِ فَعَادِهِ»؛ بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲۳۶؛ وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۷۸.
  17. ↑ ر.ک. فرحمند، مهناز، جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت، ص؟؟؟
  18. ↑ ذخائر العقبی‌، طبری/ ۱/ ۲۳.
  19. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۴۴.
  20. ↑ "الأمالی للصدوق: «الْوَرَّاقُ عَنْ سَعْدٍ عَنِ النَّهْدِیِّ عَنِ ابْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ طَرِیفٍ عَنِ ابْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) یَقُولُ: أَنَا سَیِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ أَنْتَ یَا عَلِیُّ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِکَ سَادَاتُ أُمَّتِی مَنْ أَحَبَّنَا فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ وَ مَنْ وَالانَا فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَانَا فَقَدْ عَادَی اللَّهَ وَ مَنْ أَطَاعَنَا فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَانَا فَقَدْ عَصَی اللَّهَ»؛ الأمالی للصدوق، ص۴۷۶؛ بحارالأنوار، ج۲۷، ص۸۸، ح۳۸.
  21. ↑ ر.ک. میرباقری، سید محمد حسین، وظایف منتظران ص ۷۹-۹۱.
  22. ↑ «أَدِّبُوا أَوْلَادَکُم‏ عَلَی ثَلَاثِ خِصَال‏: حُبُّ نَبِیِّکُمْ، وَ حُبَّ أَهْلِ بَیْتِه‏، وَ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ»؛ متقی هندی، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، ج۱۶، ص ۴۵۶، ح ۴۵۴۰۹؛ مناوی، فیض القدیر، ج۱، ص ۲۲۵، ح ۳۳۱.
  23. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۴۴.
  24. ↑ ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره، ص۴۷۷ ـ ۴۷۸.
  25. ↑ «أَحِبُّوا اللَّهَ لِمَا یَغْذُوکُمْ بِهِ مِنْ نِعَمِهِ وَ أَحِبُّونِی لِحُبِّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَحِبُّوا أَهْلَ بَیْتِی لِحُبِّی»؛ الامالی للصدوق، ص۳۶۴؛ بحارالأنوار، ج۲۷، ص۷۶ و ص۱۴۲، ص۴۰۲، عن المناقب لابن المغازلی بإسناده إلی سنن أبی داود عن ابن‌عباس و ص۱۱۱ عن الطرائف، ج۱، ص۱۵۹ عن الجمع بین الصحاح الستة؛ الأمالی للطوسی، ص۲۷۸.
  26. ↑ ر.ک. میرباقری، سید محمد حسین، وظایف منتظران ص ۷۹-۹۱.
  27. ↑ «وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ بَیْنَ‏ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ أَلْفَ‏ عَامٍ‏، ثُمَّ أَلْفَ عَامٍ، ثُمَّ أَلْفَ عَامٍ وَ لَمْ یُدْرِکْ مَحَبَّتَنَا لَأَکَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی مَنْخِرَیْهِ فِی النَّارِ»؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص۲۳۰.
  28. ↑ ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره، ص۴۷۷ ـ ۴۷۸.
  29. ↑ ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸.
  30. ↑ ر.ک. میرباقری، سید محمد حسین، وظایف منتظران ص ۷۹-۹۱.
  31. ↑ ر.ک. کبیر، یحیی، جهان‌بینی و معارف تطبیقی، ص ۳۰۵-۳۰۷.
  32. ↑ ر.ک. فقیهی، علی نقی، امیری، شعله و شریفی، فاطمه، تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان، ص ۱۱۰.
  33. ↑ «أَدِّبُوا أَوْلَادَکُم‏ عَلَی حُبِّی وَ حُبَّ أَهْلِ بَیْتِی وَ الْقُرْآنِ»؛ ر.ک: اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۴۱۳؛ بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۲۲۸.
  34. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸.
  35. ↑ «رَحِمَ اللَّهُ قَوْماً کَانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً کَانُوا دُعَاةً إِلَیْنَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَتِهِمْ»؛ تحف العقول، ص۳۰۱.
  36. ↑ «إِیَّاکُمْ وَ الْغُلُوَّ فِینَا قُولُوا إِنَّا عَبِیدٌ مَرْبُوبُونَ وَ قُولُوا فِی فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ»؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۹۲.
  37. ↑ «وَ یَفْرَحُونَ بِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ یَبْذُلُونَ أَمْوَالَهُمْ وَ أَنْفُسَهُمْ فِینَا أُولَئِکَ مِنَّا وَ إِلَیْنَا»؛ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۱۷.
  38. ↑ ر.ک. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۴.
  39. ↑ ر.ک. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۹۵.
  40. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸.
  41. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸.
  42. ↑ ر.ک. انصاری، عبدالرحمان، وظایف منتظران امام عصر، ص ۵۱ ـ ۵۵.
  43. ↑ ر.ک. سبحانی نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص ۴۲.
  44. ↑ ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۲۲-۱۲۴.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=مودت_اهل_بیت&oldid=932459»