پیروی از حق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
==مقدمه==
==مقدمه==
از آنجا که [[امام علی|على]]{{ع}} [[حق]] مجسّم است و [[حق]] با او و او با [[حق]] است و از هم جدا نمى‌شوند و به فرمودۀ [[پیامبر]]: {{متن حدیث|علىّ مع الحق و الحق مع علىّ}}<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۸ ص ۲۴، الإمامة و السیاسة، ج ۱ ص ۹۸</ref>، پس [[اهل]] [[حق]] نیز [[پیروان]] [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[شیعیان]] [[اهل بیت]]{{عم}}اند. به فرمودۀ [[امام علی|حضرت على]]{{ع}} {{متن حدیث|حقٌ و باطل و لکلّ أهل}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۶.</ref>، [[حق]]ى است و باطلى و هرکدام را اهلى است. و آن حضرت، خود را در مسیر [[حق]] مى‌دانست: {{متن حدیث|إنّى لعلى جادّة الحق}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷</ref>. [[اهل]] [[حق]] بودن، [[تبعیت کامل]] و [[همسویى مطلق]] با [[خاندان پیامبر]] است، در [[فکر]]، [[عقیده]]، [[اخلاق]]، [[مواضع سیاسى]]، [[احکام عملى]] و [[آداب شرعى]] و [[تقید کامل به مبانى و مسائل فقهى]]. گروهى از [[درویشان]] یا [[غلات]] و [[على اللهى‌ها]] که خود را "[[اهل]] [[حق]]" مى‌دانند، [[بیراهه]] مى‌روند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۱۳.</ref>.
از آنجا که [[امام علی|على]]{{ع}} [[حق]] مجسّم است و [[حق]] با او و او با [[حق]] است و از هم جدا نمى‌شوند و به فرمودۀ [[پیامبر]]: {{متن حدیث|علىّ مع الحق و الحق مع علىّ}}<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۸ ص ۲۴، الإمامة و السیاسة، ج ۱ ص ۹۸</ref>، پس [[اهل]] [[حق]] نیز [[پیروان]] [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[شیعیان]] [[اهل بیت]]{{عم}}اند. به فرمودۀ [[امام علی|حضرت على]]{{ع}} {{متن حدیث|حقٌ و باطل و لکلّ أهل}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۶.</ref>، [[حق]]ى است و باطلى و هرکدام را اهلى است. و آن حضرت، خود را در مسیر [[حق]] مى‌دانست: {{متن حدیث|إنّى لعلى جادّة الحق}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.</ref>. [[اهل]] [[حق]] بودن، [[تبعیت کامل]] و [[همسویى مطلق]] با [[خاندان پیامبر]] است، در [[فکر]]، [[عقیده]]، [[اخلاق]]، [[مواضع سیاسى]]، [[احکام عملى]] و [[آداب شرعى]] و [[تقید کامل به مبانى و مسائل فقهى]]. گروهى از [[درویشان]] یا [[غلات]] و [[على اللهى‌ها]] که خود را "[[اهل]] [[حق]]" مى‌دانند، [[بیراهه]] مى‌روند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۱۳.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۲

مقدمه

از آنجا که على(ع) حق مجسّم است و حق با او و او با حق است و از هم جدا نمى‌شوند و به فرمودۀ پیامبر: «علىّ مع الحق و الحق مع علىّ»[۱]، پس اهل حق نیز پیروان امیرالمؤمنین(ع) و شیعیان اهل بیت(ع)اند. به فرمودۀ حضرت على(ع) «حقٌ و باطل و لکلّ أهل»[۲]، حقى است و باطلى و هرکدام را اهلى است. و آن حضرت، خود را در مسیر حق مى‌دانست: «إنّى لعلى جادّة الحق»[۳]. اهل حق بودن، تبعیت کامل و همسویى مطلق با خاندان پیامبر است، در فکر، عقیده، اخلاق، مواضع سیاسى، احکام عملى و آداب شرعى و تقید کامل به مبانى و مسائل فقهى. گروهى از درویشان یا غلات و على اللهى‌ها که خود را "اهل حق" مى‌دانند، بیراهه مى‌روند[۴].

منابع

پانویس

  1. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۸ ص ۲۴، الإمامة و السیاسة، ج ۱ ص ۹۸
  2. نهج البلاغه، خطبه ۱۶.
  3. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۱۳.