هدایت خاصه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمیشود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ولایت}} | {{ولایت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[هدایت خاصه در قرآن]] - [[هدایت خاصه در حدیث]] - [[هدایت خاصه در کلام اسلامی]] - [[هدایت خاصه در فلسفه اسلامی]] - [[هدایت خاصه در عرفان اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = هدایت خاصه (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* [[هدایت خاصه]] [[خداوند]] شامل [[پیامبران]]، اوصیای آنان و گروندگان به آنها میشود. به گونهای [[پاداش]] کسانی است که به [[دلیل]] [[حسن]] [[انتخاب]] و پیمودن مسیر [[حق]] و قبول [[هدایت]] عام [[خداوند]]، [[عقل]] و [[فطرت]] خود را بارور ساختهاند. [[خداوند]] [[هدایت ویژه]] را از [[طریق وحی]] ابتدا نصیب [[پیامبران]] و سپس نصیب [[اوصیا]] و کسانی که به راه پیامبرانش درآمدهاند میکند. این [[هدایت ویژه]] نصیب هر کسی نمیشود و [[ظالمان]] و [[گناهکاران]] از آن دور هستند. به عبارت دیگر [[هدایت عمومی الهی]] تنها زمانی سودمند است که [[انسان]] بخواهد و آن را قبول نماید و از [[هدایت ویژه الهی]] نیز استفاده کند و اگر با [[ظلم و ستم]] و [[گناه]] و [[فسق]] و [[فجور]]، خود را از [[هدایت]] فرستادگان [[خداوند]] [[محروم]] کند، به تدریج [[نور]] [[عقل]] و [[فطرت]] را در خود خاموش ساخته و از [[هدایت عمومی]] نیز سودی نخواهد برد<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گونهشناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث (مقاله)|گونهشناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث]]، ش ۶۴، ص ۳ـ ۲۲؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۹۹.</ref>. | * [[هدایت خاصه]] [[خداوند]] شامل [[پیامبران]]، اوصیای آنان و گروندگان به آنها میشود. به گونهای [[پاداش]] کسانی است که به [[دلیل]] [[حسن]] [[انتخاب]] و پیمودن مسیر [[حق]] و قبول [[هدایت]] عام [[خداوند]]، [[عقل]] و [[فطرت]] خود را بارور ساختهاند. [[خداوند]] [[هدایت ویژه]] را از [[طریق وحی]] ابتدا نصیب [[پیامبران]] و سپس نصیب [[اوصیا]] و کسانی که به راه پیامبرانش درآمدهاند میکند. این [[هدایت ویژه]] نصیب هر کسی نمیشود و [[ظالمان]] و [[گناهکاران]] از آن دور هستند. به عبارت دیگر [[هدایت عمومی الهی]] تنها زمانی سودمند است که [[انسان]] بخواهد و آن را قبول نماید و از [[هدایت ویژه الهی]] نیز استفاده کند و اگر با [[ظلم و ستم]] و [[گناه]] و [[فسق]] و [[فجور]]، خود را از [[هدایت]] فرستادگان [[خداوند]] [[محروم]] کند، به تدریج [[نور]] [[عقل]] و [[فطرت]] را در خود خاموش ساخته و از [[هدایت عمومی]] نیز سودی نخواهد برد<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گونهشناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث (مقاله)|گونهشناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث]]، ش ۶۴، ص ۳ـ ۲۲؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۹۹.</ref>. |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۷
مقدمه
- هدایت خاصه خداوند شامل پیامبران، اوصیای آنان و گروندگان به آنها میشود. به گونهای پاداش کسانی است که به دلیل حسن انتخاب و پیمودن مسیر حق و قبول هدایت عام خداوند، عقل و فطرت خود را بارور ساختهاند. خداوند هدایت ویژه را از طریق وحی ابتدا نصیب پیامبران و سپس نصیب اوصیا و کسانی که به راه پیامبرانش درآمدهاند میکند. این هدایت ویژه نصیب هر کسی نمیشود و ظالمان و گناهکاران از آن دور هستند. به عبارت دیگر هدایت عمومی الهی تنها زمانی سودمند است که انسان بخواهد و آن را قبول نماید و از هدایت ویژه الهی نیز استفاده کند و اگر با ظلم و ستم و گناه و فسق و فجور، خود را از هدایت فرستادگان خداوند محروم کند، به تدریج نور عقل و فطرت را در خود خاموش ساخته و از هدایت عمومی نیز سودی نخواهد برد[۱].
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: محمدی ریشهری، محمد، گونهشناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث، ش ۶۴، ص ۳ـ ۲۲؛ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۹۹.