اقتصاد در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
==مقدمه== اقتصاد" از ماده "قصد" که اصل ماده آن به معنی [[استقامت]] [[راه]] است، گرفته شده و واژه “اقتصاد” به معنای [[اعتدال]] و [[میانه‌روی]] است<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. این ماده در [[قرآن کریم]] و [[روایات]] بارها به کار رفته است؛ از جمله: {{متن قرآن|وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ}}<ref>«و در راه رفتنت میانه‌رو باش» سوره لقمان، آیه ۱۹.</ref>. در سخنی [[حضرت علی]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|لَنْ‏ يَهْلِكَ‏ مَنِ‏ اقْتَصَدَ}}<ref>تحف العقول، ص۸۵.</ref> هرکس میانه‌روی کند هرگز هلاک نمی‌شود.
"اقتصاد" از ماده "قصد" که اصل ماده آن به معنی [[استقامت]] [[راه]] است، گرفته شده و واژه “اقتصاد” به معنای [[اعتدال]] و [[میانه‌روی]] است<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. این ماده در [[قرآن کریم]] و [[روایات]] بارها به کار رفته است؛ از جمله: {{متن قرآن|وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ}}<ref>«و در راه رفتنت میانه‌رو باش» سوره لقمان، آیه ۱۹.</ref>. در سخنی [[حضرت علی]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|لَنْ‏ يَهْلِكَ‏ مَنِ‏ اقْتَصَدَ}}<ref>تحف العقول، ص۸۵.</ref> هرکس میانه‌روی کند هرگز هلاک نمی‌شود.


یکی از مواردی که واژه [[اقتصاد]] در [[صحیفه]] به کار رفته [[نیایش سی‌ام]] است؛ آنجا که [[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند]] درخواست می‌کند راه [[بذل و بخشش]] به [[مستمندان]] و میانه‌روی و اعتدال در [[مصرف]] را به او نشان دهد: {{متن حدیث|وَ قَوِّمْنِي‏ بِالْبَذْلِ‏ وَ الِاقْتِصَادِ}}<ref>دعای ۳۰.</ref>. همچنین از خداوند می‌خواهد که وی را از میانه‌روی بهره‌مند سازد<ref>نیایش بیستم.</ref>. از نحوه کاربرد این کلمه روشن می‌شود که مهم‌ترین شاخصه ماهیتیِ مطرح در اقتصاد اعتدال و میانه‌روی است.
یکی از مواردی که واژه [[اقتصاد]] در [[صحیفه]] به کار رفته [[نیایش سی‌ام]] است؛ آنجا که [[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند]] درخواست می‌کند راه [[بذل و بخشش]] به [[مستمندان]] و میانه‌روی و اعتدال در [[مصرف]] را به او نشان دهد: {{متن حدیث|وَ قَوِّمْنِي‏ بِالْبَذْلِ‏ وَ الِاقْتِصَادِ}}<ref>دعای ۳۰.</ref>. همچنین از خداوند می‌خواهد که وی را از میانه‌روی بهره‌مند سازد<ref>نیایش بیستم.</ref>. از نحوه کاربرد این کلمه روشن می‌شود که مهم‌ترین شاخصه ماهیتیِ مطرح در اقتصاد اعتدال و میانه‌روی است.
خط ۷۰: خط ۶۹:
موضوع برنامه‌ریزی صحیح در زندگی که با تعبیر {{متن حدیث|حُسْنَ‏ التَّقْدِيرِ}} در این دعا بیان شده در برخی دیگر از روایات نیز آمده است. از جمله در سخنی از [[حضرت علی]]{{ع}}: {{متن حدیث|قِوَامُ‏ الْعَيْشِ‏ حُسْنُ‏ التَّقْدِيرِ وَ مِلَاكُهُ حُسْنُ التَّدْبِيرِ}}<ref>غررالحکم و دررالکلم، ص۵۰۳.</ref>: [[پایداری]] زندگی به [[برنامه‌ریزی]] درست و ملاک آن [[مدیریت]] صحیح است.
موضوع برنامه‌ریزی صحیح در زندگی که با تعبیر {{متن حدیث|حُسْنَ‏ التَّقْدِيرِ}} در این دعا بیان شده در برخی دیگر از روایات نیز آمده است. از جمله در سخنی از [[حضرت علی]]{{ع}}: {{متن حدیث|قِوَامُ‏ الْعَيْشِ‏ حُسْنُ‏ التَّقْدِيرِ وَ مِلَاكُهُ حُسْنُ التَّدْبِيرِ}}<ref>غررالحکم و دررالکلم، ص۵۰۳.</ref>: [[پایداری]] زندگی به [[برنامه‌ریزی]] درست و ملاک آن [[مدیریت]] صحیح است.


باید دانست که موضوع اندازه نگاه داشتن در [[زندگی]]، به معنای در تنگنا نگاه داشتن خود و استفاده نکردن از وسایل و معاش در زندگی نیست؛ بلکه همان‌گونه که بیان گردید به معنی استفاده صحیح و بجا و [[قناعت]] داشتن است که دعاهای زیادی را در [[صحیفه]] به خود اختصاص داده است و به برخی موارد آن اشاره شد<ref>تحف‌العقول، حسن بن علی ابن‌شعبة حرّانی، تصحیح و تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ ق؛ تربیت و رشد اسلامی، مرتضی مطهری، تهران: دبیرخانه طرح مطالعاتی بینش مطهر، ۱۳۹۱ ش؛ تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، تهران، درالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش؛ التمحیص، ابن همام اسکافی، قم: مدرسة الامام المهدی{{ع}}، ۱۴۰۴ق، الصحیفة السجادیة، علی بن الحسین{{ع}}، قم، دفتر نشر الهادی، ۱۳۷۶ ش؛ غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، تصحیح و تحقیق سیدمهدی رجائی، قم: دارالکتاب الاسلامی، ۱۴۱۰ ق؛ قرآن کریم؛ مصباح الشریعة، جعفر بن محمد صادق{{ع}}، ترجمه حسن مصطفوی، تهران، نشر انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران، ۱۳۶۰ ش؛ مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانی، تحقیق صفوان عدنان داوودی، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۲ ق.</ref>.<ref>[[الهه هادیان رسنانی|هادیان رسنانی، الهه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «اقتصاد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۶۷.</ref>
باید دانست که موضوع اندازه نگاه داشتن در [[زندگی]]، به معنای در تنگنا نگاه داشتن خود و استفاده نکردن از وسایل و معاش در زندگی نیست؛ بلکه همان‌گونه که بیان گردید به معنی استفاده صحیح و بجا و [[قناعت]] داشتن است که دعاهای زیادی را در [[صحیفه]] به خود اختصاص داده است و به برخی موارد آن اشاره شد<ref>تحف‌العقول، حسن بن علی ابن‌شعبة حرّانی، تصحیح و تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ ق؛ تربیت و رشد اسلامی، مرتضی مطهری، تهران: دبیرخانه طرح مطالعاتی بینش مطهر، ۱۳۹۱ ش؛ تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، تهران، درالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش؛ التمحیص، ابن همام اسکافی، قم: مدرسة الامام المهدی{{ع}}، ۱۴۰۴ق، الصحیفة السجادیة، علی بن الحسین{{ع}}، قم، دفتر نشر الهادی، ۱۳۷۶ ش؛ غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، تصحیح و تحقیق سیدمهدی رجائی، قم: دارالکتاب الاسلامی، ۱۴۱۰ ق؛ قرآن کریم؛ مصباح الشریعة، جعفر بن محمد صادق{{ع}}، ترجمه حسن مصطفوی، تهران، نشر انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران، ۱۳۶۰ ش؛ مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانی، تحقیق صفوان عدنان داوودی، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۲ ق.</ref><ref>[[الهه هادیان رسنانی|هادیان رسنانی، الهه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «اقتصاد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۶۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش