اقسام علم امام: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱

مقدمه

علم امام دو گونه است: بالفعل و بالقوه.
علم بالفعل، علمی‌ است که در وجود عالم تحقق دارد. علم بالقوه به علمی‌ گفته می‌شود که در وجود عالم، بالفعل تحقق ندارد، ولی زمینه تحقق بخشیدن به آن و استفاده از آن برای شخص هست.
در روایات متعددی: به علم فعلی و بالقوه امام اشاره شده است:
امام صادق(ع) می‌فرماید: "امام هرگاه بخواهد بداند، تعلیم داده می‌شود"^[۱]. نیز آمده است: "هر گاه امام بخواهد چیزی را بداند، خدا آن را به او می‌آموزد"^[۲].
یاد کردنی است، اگر چه علم امام به اراده و خواست او بستگی دارد و هر چه را بخواهد بداند، خواهد دانست، ولی اراده آنان پیر و اراده و مشیّت خداست و تا خدا اراده نکند، آنان نیز اراده نخواهند کرد^[۳].
امام هادی(ع) می‌فرماید: "خداوند، قلوب ائمه را محلّ اراده خویش قرار داده است. هرگاه خدا چیزی را بخواهد، آنها نیز می‌خواهند. معنای کلام خدا که فرمود: ﴿وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴾^[۴]"^[۵].
باید گفت: علم امام به امور دینی بالفعل است، ولی به امور غیر دینی بالقوه است؛ پس تا هنگامی‌که امام اراده نکند، عالِم نمی‌شود^[۶].

پرسش مستقیم

اقسام و انواع علم کدام‌اند؟ (پرسش)

منابع

مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی

منبع‌شناسی جامع امامت

پانویس

↑ «إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ يَعْلَمَ عُلِّمَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۲۴.
↑ «إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِكَ‌»؛ کافی، ج۱، ص۲۵۸.
↑ ر.ک: ادب فنای مقربان، ج۱، ص۱۷۸.
↑ «و جز آنچه خواست خداوند پروردگار جهانیان است؛ نخواهید» سوره تکویر، آیه ۲۹.
↑ «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّةِ مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَيْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ ﴿وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴾»؛ بحارالأنوار، ج۵، ج۱۱۴.
↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۷۶-۷۸.

[1] «إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ يَعْلَمَ عُلِّمَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۲۴.

[2] «إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِكَ‌»؛ کافی، ج۱، ص۲۵۸.

[3] ر.ک: ادب فنای مقربان، ج۱، ص۱۷۸.

[4] «و جز آنچه خواست خداوند پروردگار جهانیان است؛ نخواهید» سوره تکویر، آیه ۲۹.

[5] «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّةِ مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَيْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ ﴿وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴾»؛ بحارالأنوار، ج۵، ج۱۱۴.

[6] مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۷۶-۷۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 ==مقدمه==
-*[[علم امام]] دو گونه است: بالفعل و بالقوه.
+* [[علم امام]] دو گونه است: بالفعل و بالقوه.
-*[[علم بالفعل]]، علمی‌ است که در وجود عالم تحقق دارد. [[علم بالقوه]] به علمی‌ گفته می‌شود که در وجود عالم، بالفعل تحقق ندارد، ولی زمینه تحقق بخشیدن به آن و استفاده از آن برای شخص هست.
+* [[علم بالفعل]]، علمی‌ است که در وجود عالم تحقق دارد. [[علم بالقوه]] به علمی‌ گفته می‌شود که در وجود عالم، بالفعل تحقق ندارد، ولی زمینه تحقق بخشیدن به آن و استفاده از آن برای شخص هست.
 *در [[روایات]] متعددی: به [[علم فعلی]] و بالقوه [[امام]] اشاره شده است:
-*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام]] هرگاه بخواهد بداند، [[تعلیم]] داده می‌شود"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ يَعْلَمَ عُلِّمَ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۲۴.</ref>. نیز آمده است: "هر گاه [[امام]] بخواهد چیزی را بداند، [[خدا]] آن را به او می‌آموزد"<ref>{{متن حدیث|إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِكَ‌}}؛ کافی، ج۱، ص۲۵۸.</ref>.
+* [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام]] هرگاه بخواهد بداند، [[تعلیم]] داده می‌شود"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ يَعْلَمَ عُلِّمَ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۲۴.</ref>. نیز آمده است: "هر گاه [[امام]] بخواهد چیزی را بداند، [[خدا]] آن را به او می‌آموزد"<ref>{{متن حدیث|إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِكَ‌}}؛ کافی، ج۱، ص۲۵۸.</ref>.
 *یاد کردنی است، اگر چه [[علم امام]] به [[اراده]] و خواست او بستگی دارد و هر چه را بخواهد بداند، خواهد دانست، ولی [[اراده]] آنان پیر و [[اراده]] و مشیّت خداست و تا [[خدا]] [[اراده]] نکند، آنان نیز [[اراده]] نخواهند کرد<ref>ر.ک: ادب فنای مقربان، ج۱، ص۱۷۸.</ref>.
-*[[امام هادی]]{{ع}} می‌فرماید: "[[خداوند]]، [[قلوب]] [[ائمه]] را محلّ [[اراده]] خویش قرار داده است. هرگاه [[خدا]] چیزی را بخواهد، آنها نیز می‌خواهند. معنای [[کلام خدا]] که فرمود: {{متن قرآن|وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و جز آنچه خواست خداوند پروردگار جهانیان است؛ نخواهید» سوره تکویر، آیه ۲۹.</ref>"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّةِ مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَيْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ {{متن قرآن|وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ}}}}؛ بحارالأنوار، ج۵، ج۱۱۴.</ref>.
+* [[امام هادی]]{{ع}} می‌فرماید: "[[خداوند]]، [[قلوب]] [[ائمه]] را محلّ [[اراده]] خویش قرار داده است. هرگاه [[خدا]] چیزی را بخواهد، آنها نیز می‌خواهند. معنای [[کلام خدا]] که فرمود: {{متن قرآن|وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و جز آنچه خواست خداوند پروردگار جهانیان است؛ نخواهید» سوره تکویر، آیه ۲۹.</ref>"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّةِ مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَيْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ {{متن قرآن|وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ}}}}؛ بحارالأنوار، ج۵، ج۱۱۴.</ref>.
 *باید گفت: [[علم امام]] به [[امور دینی]] بالفعل است، ولی به امور غیر دینی بالقوه است؛ پس تا هنگامی‌که [[امام]] [[اراده]] نکند، عالِم نمی‌شود<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۷۶-۷۸.</ref>.