ایمان به اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:34532.jpg' به 'پرونده:IM010259.jpg')
خط ۲۳: خط ۲۳:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']]
* [[پرونده:IM010259.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۸

مقدمه

  • ایمان به اهل بیت(ع) نخستین و مهمترین پیوند قلبی ما با آنهاست. خدای متعال می‌فرماید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ[۱][۲].
  • ایمان به اهل بیت(ع) و دارای مراتب و جلوه‌های متعددی است:
  1. ایمان به خود اهل بیت(ع) و آنچه آنها به آن ایمان دارند[۳].
  2. ایمان به رجعت اهل بیت(ع) [۴]
  3. ایمان به نهان و آشکار اهل بیت(ع) [۵].
  4. ایمان به شاهد و غایب اهل بیت(ع) [۶].
  5. ایمان به اولین و آخرین اهل بیت(ع) [۷][۸].

جستارهای وابسته

منابع

منبع‌شناسی جامع اهل بیت

پانویس

  1. «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاده و کتابی که پیش از آن فرود آورده است ایمان بیاورید» سوره نساء، آیه ۱۳۶.
  2. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۷۱.
  3. «مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ»
  4. «مُؤْمِنٌ بِإِيَابِكُمْ».
  5. «مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ عَلَانِيَتِكُمْ».
  6. «وَ شَاهِدِكُمْ وَ غَائِبِكُمْ».
  7. «وَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ»
  8. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۷۲.