حسنه در حدیث: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
#{{متن حدیث|فِي كُلِّ حَسَنَةٍ مَثُوبَةٌ}}: در هر حسنه و کار خوبی، [[ثواب]] و پاداش نیکی است. | #{{متن حدیث|فِي كُلِّ حَسَنَةٍ مَثُوبَةٌ}}: در هر حسنه و کار خوبی، [[ثواب]] و پاداش نیکی است. | ||
#{{متن حدیث|كُلُّ حَسَنَةٍ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَعَلَيْهَا قُبْحُ الرِّيَاءِ وَ ثَمَرَتُهَا سُوءُ الْجَزَاءِ}}: هر کار خیری که در آن [[خشنودی]] و رضای [[خدای تعالی]] [[اراده]] نشود، پس بر آن کار، [[زشتی]] [[ریا]] و [[خودنمایی]] بوده و نتیجه و ثمرهاش زشتی جزاست.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۵۳۵.</ref> | #{{متن حدیث|كُلُّ حَسَنَةٍ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَعَلَيْهَا قُبْحُ الرِّيَاءِ وَ ثَمَرَتُهَا سُوءُ الْجَزَاءِ}}: هر کار خیری که در آن [[خشنودی]] و رضای [[خدای تعالی]] [[اراده]] نشود، پس بر آن کار، [[زشتی]] [[ریا]] و [[خودنمایی]] بوده و نتیجه و ثمرهاش زشتی جزاست.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۵۳۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲
کلمات قصار پیرامون حسنه
در غررالحکم و دررالکلم درباره حسنات و حسنه کلماتی از علی(ع) به اقتصار بیان شده و ما در این جا به نقل بعضی از آنها میپرداریم:
- «اكْتِسَابُ الْحَسَنَاتِ مِنْ أَفْضَلِ الْمَكَاسِبِ»: تحصیل و اکتساب خوبیها، از بهترین کسبهاست.
- «لِكُلِّ حَسَنَةٍ ثَوَابٌ»: برای هر کار نیکی، پاداش نیکی است.
- «فِي كُلِّ حَسَنَةٍ مَثُوبَةٌ»: در هر حسنه و کار خوبی، ثواب و پاداش نیکی است.
- «كُلُّ حَسَنَةٍ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَعَلَيْهَا قُبْحُ الرِّيَاءِ وَ ثَمَرَتُهَا سُوءُ الْجَزَاءِ»: هر کار خیری که در آن خشنودی و رضای خدای تعالی اراده نشود، پس بر آن کار، زشتی ریا و خودنمایی بوده و نتیجه و ثمرهاش زشتی جزاست.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن ج۱، ص ۵۳۵.